عند كما» بيايد.

متن: «137»

تجزيه و تركيب‌

واو: عاطفه‌

فى جواب: جار و مجرور، متعلّق به « قل » ، مضاف.

كيف: از ادات استفهام، خبر مقدّم.

زيد: مبتداء مؤخّر و جمله « كيف زيد» مضاف اليه براى « جواب ».

قل: فعل امر، فاعلش ضمير « انت » است كه در آن باستتار وجوبى مستتر مى‌باشد.

دنف: خبر است براى مبتداء محذوف و تقديرش: زيد دنف مى‌باشد.

فاء: جواب است براى « ان » مقدّره و تقدير كلام چنين است:

ان تقل دنف فزيد استغنى الخ.

زيد: مبتداء

استغنى: بصيغه ماضى مجهول، خبر براى « زيد ».

عنه: جار و مجرور، متعلّق به « استغنى ».

اذ: بمعناى تعليل‌

عرف: بصيغه ماضى مجهول و ضمير نائب فاعلى در آن به « زيد » راجع است.

ترجمه:

و در جواب « كيف زيد» بگو: دنف، پس زيد بخاطر معلوم بودنش حذف شده.

شرح عربى:

و حذف ما يعلم، من المبتداء و الخبر، جائز.

فحذف الخبر كما تقول: زيد بعد، قول السّائل، من عند كما.