است.

قوله: متّصلة به: كلمه « متّصلة » حال است از « ياء النّفس» و ضمير در « به » به فعل عود مى‌كند.

قوله: سمّيت بذلك: ضمير نائب فاعلى در « سمّيت » به نون راجع بوده و مشار اليه « ذلك » وقايه مى‌باشد.

قوله: لانّها تقى الفعل من التباسه بالاسم: ضمير در « لانّها » به نون وقايه عود مى‌كند و ضمير مجرورى در « التباسه » به فعل راجع است.

قوله: و من التباس امر مؤنّثه بامر مذكّره: ضمائر مجرورى در « مؤنّثه » و « مذكّره » به فعل راجع هستند.

قوله: و قال غيره: يعنى غير مصنّف.

قوله: لانّها تقيه من الكسر: ضمير در « لانّها » به نون وقايه راجع بوده و ضمير منصوبى در « تقيه » به فعل عود مى‌كند.

قوله: كغيره من الافعال: ضمير در « كغيره » به ليس راجع است.

متن: «69»

تجزيه و تركيب‌

ليتنى: مبتداء.

فشا: فعل ماضى، خبر.

و: عاطفه.

ليتى: مبتداء.

ندرا: بصيغه ماضى، الفش اطلاقى است، خبر و جمله « ليتى ندر» معطوف است به « ليتنى فشا».