كثرتش شده‌اند.

قوله: و بابه: يعنى باب سنون.

قوله: حذفت لامه: يعنى لام الفعلش.

قوله: و عوّض عنها هاء التّأنيث: ضمير در « عنها » به لام الفعل راجع بوده و مقصود از « هاء » تاء مى‌باشد منتهى چون تاء تأنيث در حال وقف بصورت « هاء » تلفّظ مى‌شود از آن به هاء تأنيث تعبير مى‌كنند.

قوله: و لم يتكسّر: يعنى جمع آن بروزن جمع مكسّر نيايد.

قوله: و مثل حين فى كونه معربا بالحركات: ضمير در « كونه » به حين راجع مى‌باشد.

متن: «39»

[مفتوح بودن نون جمع و كلماتيكه ملحق به ان هستند]

تجزيه و تركيب‌

نون: مفعول مقدّم است براى « فافتح » ، مضاف.

مجموع: مضاف اليه.

و ما: معطوف است به « مجموع ».

به: جارّ و مجرور، متعلّق است به « التحق ».

التحق: فعل و فاعل.

فافتح: بصيغه امر، فعل و فاعل.

و: عاطفه.

قلّ: فعل ماضى.

من: موصوله، فاعل است براى « قلّ ».

بكسره: جارّ و مجرور، متعلّق است به « نطق ».

نطق: بصيغه فعل ماضى، صله و عائد براى « من موصوله».