فعل راجع است.

قوله: و هذا تبيين الخ: شروع است به دفع اشكال مقدّر بشرحى كه نقل شد.

قوله: فلا يكون مع ذكره: ضمير در « لا يكون» و « ذكره » به جرّ راجع است.

قوله: المقصود به: ضمير در « به » به جرّ راجع است.

قوله: لامتناع دخول عامله عليه: ضمير در « عامله » به جزم و درعليه» به اسم راجع است.

متن: «25»

تجزيه و تركيب‌

ارفع: فعل و فاعل، بصيغه امر حاضر.

بضمّ: جارّ و مجرور، متعلّق است به « ارفع ».

واو: عاطفه.

انصبن: امر حاضر مؤكّد به نون تأكيد خفيفه، معطوف است به « ارفع ».

فتحا: منصوب بنزع خافض مى‌باشد و اصل آن « بفتح » است بقرينه بضمّ، معمول براى « انصبن » مى‌باشد.

جرّ: بصيغه امر حاضر، معطوف است به « انصبن ».

كسرا: منصوب بنزع خافض بوده، عاملش « جرّ » مى‌باشد.

كذكر اللّه الخ: خبر است براى مبتداء محذوف و تقدير كلام چنين است:

ذلك كذكر اللّه الخ.

ترجمه:

رفع يده به ضمّ و نصب بده البتّه به فتحه و جرّ بده به كسره و مثال اين امور مانند آنچه در مثال ذكر اللّه عبده يسّر آمده است.