على الكسر و الضّمّ لا يكون فى الفعل.

نعم، مثّل شارح الهادى للفعل المبنىّ على الكسر بنحو « ش » و المبنىّ على الضّمّ بنحو « ردّ ».

و فيه نظر، هذا.

و اعلم انّ الاعراب كما قال فى التّسهيل ماجيئ به لبيان مقتضى العامل من حركة او حرف او سكون او حذف.

و انواعه اربعة: رفع و نصب و جرّ و جزم.

فمنها مشترك بين الاسم و الفعل و منها مختصّ باحدهما.

و قد اشار الى ذلك بقوله:

ترجمه و شرح:

مقاله شارح‌

شارح گويد:

از آنچه بعنوان مثال در اينجا آورديم دانسته مى‌شود كه بناء برفتح و سكون در هرسه قسم كلمه يعنى اسم و فعل و حرف مى‌باشد و بناء بركسر و ضمّ هرگز در فعل نمى‌باشد.

بلى، شارح هادى براى فعل مبنى بركسر مثال به « ش » كه امر از « وشى، يشى» است آورده و براى فعل مبنى برضمّ به « ردّ » كه امر از « ردّ، يردّ» است شاهد آورده و بدينوسيله خواسته بگويد كه بنابر كسر و ضمّ در فعل نيز مى‌باشد ولى در اينكلام تأمّل و مناقشه است چه آنكه « ش » مبنى بركسر نبوده بلكه مبنى برحذف است زيرا همانطوريكه قبلا اشاره شد هرفعل ناقص يعنى فعليكه لام الفعلش حرف علّه است در وقت ساختن امر لام الفعلش حذف شده و فعل برحذف لام مبنى است از اينجهت كلمه « ش » نيز مبنى برحذف لام است نه كسر.

و امّا « ردّ » اينكلمه چون صحيح الآخر است و مضاعف قطعا مبنى برسكون است فلذا صيغه اصلى امر در آن « اردد » مى‌باشد منتهى سه وجه ديگر