در شبهات حكميّه تحريميّه اعم از اينكه منشاء آن اجمال نصّ يا تعارض
النّصين و يا عدم النّص باشد دو قول است:
1- قول اصوليون.
2- رأى اخباريون.
اصوليون قائل به برائت بوده و اخبارىها جملگى به احتياط فتوى
دادهاند.
ادلّه اصوليون
اصوليون به ادلّه چهارگانه تمسّك كردهاند:
امّا از آيات: نظير آيه ذيل:
ما كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا.
تقريب استدلال
خداوند متعال در اين آيه ميفرمايد:
قبل از رساندن احكام بوسيله انبياء اگر كسى خلافى مرتكب شود معذّب و
معاقب نيست پس معلوم ميشود در حكمى كه مكلّف بآن علم ندارد و در جهل، قاصر بوده نه
مقصّر تكليفى بر او نيست و مقصود از برائت همين است.
و امّا اخبار:
از اخبار و روايات به احاديث كثيرهاى استشهاد نمودهاند از جمله
حديث شريف رفع: