ترجمه:

نوع پنجم معتلّ الفاء و اللّام‌

معتلّ الفاء و اللّام كلمه‌اى است كه فاء الفعل و لام الفعلش حرف علّه باشد و بآن لفيف مفروق گويند مانند وقى (نگاه داشت) همچون رمى، يقى (نگاه مى‌دارد)، يقيان (نگاه مى‌دارند دو نفر)، يقون (نگاه مى‌دارند چند نفر) تا آخر چهارده صيغه.

و صيغه امر حاضر از آن ق (نگاه دار) بوده كه داراى يك حرف است و مى‌بايد با آن در حالت وقف هاء همراه باشد يعنى بگوئيم: قه.

و در تأكيد آن با نون ثقيله مى‌گوئى:

قينّ: نگاه دار البتّه البتّه تو يكمرد حاضر.

قيانّ: نگاه داريد البتّه البتّه شما دو مرد حاضر.

قنّ: نگاه داريد البتّه البتّه شما مردان حاضر.

قنّ: نگاه دار البتّه البتّه تو يكزن حاضر.

قيانّ: نگاه داريد البتّه البتّه شما دو زن حاضر.

قينانّ: نگاه داريد البتّه البتّه شما زنان حاضر.

و در تأكيد آن با نون خفيفه مى‌گوئى:

قين: نگاه دار البتّه تو يكمرد حاضر.

قن: نگاه داريد البتّه شما مردان حاضر.

قن: نگاه دار البتّه تو يكزن حاضر.

و در امر حاضر از « وجى، يوجى» كه مانند رضى، يرضى است مى‌گوئى:

ايج (بساى سمّ چهارپا را) مانند ارض.