بمثابه عدم اعتبار آن مى‌باشد .

و امّا امر دوّم باين خاطر است كه چون در تعريف قبلى يعنى مذهب قدما اين امر اعتبار شده از اينرو عدم تصريح بآن در تعريف دوّم بمثابه اينستكه از نظر اين گروه نيز مورد اعتبار و ملاحظه است بدون اينكه نيازى به تصريح آن باشد .

قوله : لم يصرّح بقولهم :

يعنى بقول متأخرين .

قوله : و عين الاوّل ثانيا :

اين عبارت مقوله قول متأخرين ميباشد .

قوله : للعلم به ضمنا :

ضمير در « به » به قول متأخرين راجع بوده و اين عبارت علّت است براى « لم يصرّح » .

قوله : و لا باعتبار بقاء الصدق :

عطف است به « قولهم و عين الاوّل الخ » .

قوله : لذكره سابقا :

ضمير در « لذكره » به اعتبار بقاء الصدق عائد است .

قوله : فحيث لم يخالفه فى هذا التعريف :

فاعل « لم يخالفه » ضميرى است كه بقول متأخرين راجع بوده و ضمير مفعولى به قول قدماء عائد است و مقصود از « هذا التعريف » تعريف عكس نقيض مى‌باشد .

قوله : علم اعتباره هيهنا :

ضمير در « اعتباره » به بقاء صدق راجع بوده و مقصود از « هيهنا » تعريف متأخرين ميباشد .

آثار الباقية في شرح الحاشية، ص