قوله: فقرىء بالوجهين: يعنى بفتح همزه و بكسر آن.
قوله: ان تضلّ احدهما : آيه (282) از سوره بقره.
قوله: و لا يجرمنّكم شنآن قوم : آيه (2) از سوره مائده.
تجزيه و تركيب
لا: ناهيه.
يجرمنكم: فعل مضارع با مفعولش و مؤكّد به نون تأكيد ثقليه، صيغه مفرد، مذكر، غائب ثلاثى مجرد، از باب ضرب، يضرب، متعدى، معلوم.
شنآن: فاعل براى « يجرمنكم » ، مضاف.
قوم: مضافاليه.
ان: مخفّفه از مثقله و ضمير منصوبى محذوف اسمش مىباشد.
صدّوكم: فعل و فاعل و مفعول، ماضى، صيغه جمع، مذكر، غائب، ثلاثى مجرد از باب نصر، ينصر، مضاعف، متعدى، معلوم و جمله « ان صدوكم» صفت است براى « قوم » .
قوله: افنضرب عنكم الذكر : آيه (5) از سوره زخرف.
قوله: و قد مضى انّه روى بالوجهين: ضمير در « انّه » بمعناى « شأن » مىباشد.
قوله: ابا خراشة امّا انت ذا نفر الخ:
ابا خراشه: مناداى مضاف، منصوب، حرف نداء محذوف است.
اما: مركّب از « ان » شرطيه و « ماء » زائده.
انت: اسم است براى « كنت » محذوف.
ذا نفر: مضاف و مضافاليه، خبر براى « كان » محذوف.