ان تبرّوا و تتّقوا و تصلحوا بين النّاس‌ ( اينكه برائت جوئيد و خود را پرهيزكار نشان دهيد و ميان مردم مصلح شويد)، از همين قبيل است فلذا گفته:

ان در موضع رفع بوده و با صله‌اش مبتدأ قرار گرفته و خبرش « خير لكم» است كه حذف شده.

برخى ديگر گفته‌اند:

تقدير آيه: مخافة ان تبرّوا مى‌باشد يعنى « ان » با صله‌اش در موضع جرّ قرار گرفته تا مضاف‌اليه براى مضاف محذوف باشد.

بعضى از ادباء گفته‌اند:

در آيه شريفه:

فاللّه احق ان تخشوه‌ ( خداوند شايسته‌تر است از اينكه از او بترسيد).

كلمه « احق » خبر مقدّم است از ما بعدش و جمله مبتدأ و خبر، خبر است از اسم اللّه سبحانه يعنى از « فاللّه » .

و در آيه شريفه:

و اللّه و رسوله احق ان يرضوه‌ ( خدا و رسولش سزاوارترند كه ايشان از او راضى باشند) نيز تقدير چنين است يعنى كلمه « احق » خبر مقدم است از « ان يرضوه» و اين جمله مبتدأ و خبر، خبر است براى « و اللّه و رسوله».

مصنّف گويد:

ظاهرا در ايندو آيه اصل: احق بكذا بوده است يعنى در آيه اوّل مى‌گوئيم:

فاللّه احق بان تخشوه.

و در آيه دوّم مى‌گوئيم:

و اللّه و رسوله احق بان ترضوه.

بنابراين « ان » با صله‌اش در ايندو آيه محلّا مجرور مى‌باشند نه مرفوع بنابر ابتدائيت.