البتّه بودن حضرت در مكّه معظّمه برابن زبير سخت گران بود چون بخوبى
مىدانست كه تا آن جناب در آنجا نزول اجلال دارند مردم حجاز با وى بيعت نمىكنند ولى
به روى خود نياورده و ظاهرا ابراز نمىكرد .
بهرصورت آن جناب ماه شعبان و رمضان و شوّال و ذى القعده را در مكّه اقامه
داشتند و در سهشنبه روز هشتم ذيحجه الحرام كه روز ترويه است حضرت عمره مفرده بجا آوردند
و پس از محلّ شدن به طرف عراق رهسپار شدند .
نامه دادن اهل كوفه براى حضرت خامس آل عبا عليه السّلام
از مهمترين وقايع در ضمن اين مدّت كه امام عليه السّلام در مكّه اقامه
داشتند رسيدن نامههاى اهل كوفه است به آن سرور و شرح آن چنين است :
وقتى مردم كوفه از مردن معاويه و جلوس يزيد پليد به
جاى او و امتناع حضرت خامس آل عبا عليه السّلام و عبد اللّه بن زبير از بيعت با او
و رفتن آن حضرت به مكّه معظّمه مطّلع شدند در منزل سليمان بن صرد خزاعى اجتماع كردند
و راجع به هلاكت معاويه و استيلاء غاصبانه فرزند نااهلش سخنها گفتند، سپس سليمان بن صرد شروع به سخن نمود و گفت : انّ معاوية هلك
و انّ حسينا قد تقبض ( تغيض خ ل ) على القوم ببيعته، و قد خرج الى مكّه و انتم شيعته
و شيعة ابيه، فان كنتم تعلمون انّكم ناصروه و مجاهدوا عدوّه فاكتبوا اليه و ان خفتم
الفشل و الوهن فلا تغروا الرّجل فى نفسه .
يعنى : معاوية بن ابى
سفيان هلاك شد و بمرد و حضرت خامس آل عبا از بيعت با يزيد سر باز زده و در مكّه نزول
اجلال فرموده، شما شيعه او و پدر بزرگوارش
هستيد، اگر مىدانيد كه او را يارى مىكنيد و با دشمنش جهاد مىنمائيد به سويش نامه
نويسيد و اگر بيم آن هست كه سستى نمائيد پس وى
را مغرور نفرمائيد .