يا لقوم من اناس ارذل
جمعوا الجمع لاهل الحرمين
واى براين خلق پستفطرت باد كه جمع كردند اين اشرار را براى جنگ با اهل حرم خدا و رسولش
ثمّ صاروا و تواصوا كلّهم
باحتياج لرضاء الملحدين
پس همه عهد خود را محكم كردند در اين كار بجهت خشنودى دو ملعون ملحد يعنى يزيد و ابن زياد .
لم يخافوا اللّه فى سفك دمى
لعبيد اللّه نسل الكافرين
از خداوند نترسيدند در ريختنخون من از براى خاطر عبيد اللّه بن زياد كه پدر و مادر او هردو كافر بودند
و ابن سعد قدرمانى عنوة
بجنود كوكوف الهاطلين
و پسر سعد لعين با لشگر خود از روى قهر و غلبه مرا تيرباران كردند بمثل شدّت باريدن باران از دو ابر ريزان
لا لشئ كان منّى قبل ذا
غير فخرى بضياء النّيّرين
و اين تيرباران نه بسبب گناهى بود كه از من صادر شده بود به غير از فخر كردن من به جدّم رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله كه نور آفتاب و ماه است .
بعلىّ الخير من بعد نبىّ
و النّبىّ القرشىّ الوالدين
و فخر كردن من به پدرم على بن ابيطالب عليهما السّلام كه بعد از پيغمبر از همه كس بهتر است و پيغمبرى كه پدر و مادر او از قريش است .
خيرة اللّه من الخلق الى
بعد جدّى و انا بن الخيرتين
اى قوم پدرم بهتر از همه خلق خداوند است بعد از جدّم رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و منم فرزند اين هردو بزرگوار برگزيده خدا
امّى الزّهراء حقّا و ابى
وارث العلم و مولى الثّقلين
اى جماعت به حقيقت همه مىدانيد كه مادرم فاطمه زهرا است و پدرم وارث