همه زخمدار و مجروح بودند مگر شاهزاده عاليمقام حضرت على اكبر سلام اللّه عليه كه زخمى برنداشته بود و جهتش آن بود كه ده نفر از غلامان امير المؤمنين دور آن حضرت را گرفته بودند و نمى‌گذاشتند زخم و جراحتى براندام لطيف و پيكر نظيفش برسد .

مؤلف گويد :

اين حمله كه در آن پنجاه و دو يا پنجاه و سه تن به درجه رفيعه شهادت رسيدند موسوم است به حمله اوّل‌

اسامى كسانى كه در حمله اوّل شهيد شدند

مرحوم محدّث قمى در منتهى الآمال فرموده : اين بزرگواران عبارتند از :

1- نعيم بن عجلان، وى برادر نعمان بن عجلان است كه از اصحاب امير المؤمنين عليه السّلام و عامل آن حضرت بربحرين و عمّان بود .

2- عمران بن كعب بن حارث الاشجعى‌

3- حنظلة بن عمرو شيبانى‌

4- قاسط بن زهير

5- مقسط بن زهير كه برادر قاسط بوده .

مرحوم شيخ در رجال نام پدر ايشان را عبد اللّه ضبط كرده نه زهير .

6- كنانة بن عتيق تغلبى كه از ابطال و قرّاء و عبّاد كوفه بشمار مى‌رفت .

7- عمرو بن ضبيعه بن قيس، وى سوارى شجاع و دلير بود .

گويند وى اوّل با عمر سعد بود و بعدا در انصار امام حسين عليه السّلام داخل گرديد .

8- ضرغامة بن مالك تغلبى‌

بعضى گفته‌اند كه او بعد از نماز ظهر به مبارزت بيرون شد و شهيد گرديد .

9- عامر بن مسلم العبدى‌

10- سالم، وى مولاى عامر بن مسلم بود و هردو دو از شيعيان بصره بودند