اسم الکتاب : مناظره هاى معصومان المؤلف : سبحانى، شیخ جعفر الجزء : 1 صفحة : 173
مقام او نيست پيراسته بدانيد.
پرسشگر: پدر و مادرم به فداى تو! در ميان ما شيعيان كسانى هستند كه صفات خدا را از آن على(عليه السلام)مى دانند و آشكارا مى گويند: او ربّ العالمين است.
امام رضا(عليه السلام) با شنيدن اين سخن، بدنش شروع به لرزيدن كرد و عرق از پيشانى او فرو ريخت، آنگاه چنين گفت:
سبحان الله عمّا يقول الظالمون والكافرون علوّاً كبير. يعنى پيراسته است خدا از آنچه كه ستمگران و كافران درباره او مى انديشند، سپس افزود: على به سان ديگران غذا مى خورد، مانند ديگران آب مى نوشيد، مانند ديگران ازدواج مى كرد و پيوسته نمازگزار و فروتن بود. او با حالت خضوع در برابر خدا مى ايستاد و گريه كنندگان رو به خدا مى كرد، آيا كسى كه اين گونه باشد مى تواند خداى جهان باشد؟
پرسشگر افزود: علّت اين كه اين افراد به خدايى على معتقد شده اند اين است كه او داراى معجزات و كرامات و كارهاى فوق العاده بود، كارهايى كه به جز خدا كسى بر آنها توانايى ندارد.
امام هشتم(عليه السلام): به آن كس كه دلائل روشن بر بندگى او وجود دارد و در عين حال مبدأ يك رشته كارهاى فوق العاده است، بايد گفت: اين كارهاى فوق العاده از آن خداست كه از طرف على(عليه السلام) ظهور مى كند، نه كار يك انسان محتاج كه از خود واجد صفات و كمالى نيست.[1]