امام هشتم(عليه السلام): خدا آنان را بكشد. اين گروه آغاز حديث را حذف كرده و فقط به بخشى از آن چسبيده اند، حقيقت امر اين است: رسول خدا از راهى مى گذشت ديد دو نفر يكديگر را دشنام مى دهند يكى از آنها به ديگرى چنين گفت: «قبّح اللهُ وجهَك و وجهَ مَنْ يُشبهُك»، «خدا صورت تو و صورت كسى كه مانند توست را زشت گرداند».

در اين هنگام پيامبر به آن فردى كه چنين سخن مى گفت، فرمود: اين سخن را درباره برادر دينى خود مگو. خداوند جهان، آدم را بر شكل همين فردى كه تو به او دشنام مى دهى، آفريده است[1] و سخنى كه گفتى، «و وجه من يشبهك» آدم را نيز دربرمى گيرد، زيرا چهره او نيز مانند چهره همين مرد است.

هرگاه آغاز حديث را حذف كنيم، مسلّماً معنى آن، اين خواهد بود كه خدا آدم(عليه السلام) را بر شكل خودش آفريد، ولى اگر آغاز حديث را كه حذف كرده اند، در نظر بگيريم، معنى حديث اين مى شود كه خدا حضرت آدم را بر شكل همين فردى كه تو به او فحش مى دهى آفريده است، ببين تفاوت ره از كجاست تا به كجا؟

مقصود از مسخره كردن خدا چيست؟

قرآن مجيد، آيات الهى را به دو قسم تقسيم مى كند: محكم و متشابه. مقصود از محكم، آياتى است كه ظهور ثابت و پايدار دارند. هيچ نوع احتمال ديگر درباره آنها نيست، مانند (قُل هُوَ اللهُ أحد) يا (لا أعبد ما