رشته سؤالها مى پردازيم:

پاسخ يك رشته پرسش ها

1. از كجا معلوم اين حيات، حيات حقيقى باشد؟

پاسخ: در خود آيه ها قراينى گواهى مى دهند كه مقصود از آن حيات واقعى است و اين قراين را يادآور شديم ديگر تكرار نمى كنيم.

2. آيه ها مخصوص شهداى بدر و اُحد است

اين دو آيه درباره شهداى بدر و اُحد وارد شده است شامل حال ديگران نيست.

پاسخ: درست است كه مورد نزول آيه ها شهيدان اين دو واقعه اند امّا مورد مخصص نيست، خصوصاً كه ظاهر آيه نخست اين است كه ملاك حيات آنان «قتل فى سبيل اللّه» است و اين ملاك درباره تمام شهيدان راه خدا موجود است.

3. اين آيه ها گواه بر زنده بودن است نه بر وجود ارتباط

اين آيه ها مى رساند كه آنان حىّ و زنده اند و اين مطلب منكر ندارد، آنچه مهم است كه ثابت شود كه آنان با افرادى كه در اين جهان زندگى مى كنند ارتباط دارند و ما را مى بينند و صداى ما را مى شنوند و تنها زنده بودن آنها در اثبات مدعا كافى نيست؟ و به عبارت روشن تر: مورد بحث، حيات و ممات شهيدان راه حق نيست زيرا يك فرد مسلمان پس از ملاحظه اين آيات و آيات ديگر، نمى تواند منكر حيات حقيقى آنان باشد، بلكه مورد بحث، آگاهى آنان از وضع حال ما است و اين دو آيه كافى در اثبات اين قسمت نيست.

پاسخ اين سؤال روشن است زيرا:

اوّلاً: اين گروه منكر حيات چنين افرادند به دليل اين كه آنان با آيه:(إِنّكَ