[فضايل على ع‌]

(* مصدر روايت: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم.

* راوى: ابان از سليم از سلمان.

* زمان نقل: سالهاى سكوت (15 ه).

* مكان: مدينه.

* موضوع: فضايل على عليه السّلام.

* كيفيت: روايت تبليغاتى راديكاليزم دوره حضور.

* فضايل على عليه السّلام* مبانى امامت على و آل عليهم السّلام)

متن:

ابان از سليم و او از سلمان نقل كند كه گفت: قرشيان هر گاه نشستى داشتند و فردى از اهل بيت را مى‌ديدند، سخنشان را قطع مى‌كردند. يك روز مردى از آنان گفت: «محمّد در ميان خاندانش مانند درخت خرمايى است در خاكروبه».

اين سخن به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم رسيد، حضرتش خشمگين شد و از خانه درآمد و به منبر شد و بر آن نشست تا كه مردم جمع شدند، سپس ايستاد و سپاس و ستايش خداى گفت و فرمود: اى مردم! من كى هستم؟ گفتند: فرستاده خدا هستى. فرمود:

من فرستاده خدا هستم، محمد پسر عبد اللّه پسر عبد المطلب پسر هاشم هستم. و همچنان نسبش را بر شمرد تا كه به نزار رساند. سپس فرمود: بدانيد كه من و اهل بيتم نورى بوديم در محضر خداوند، دو هزار سال پيش از آنكه آدم را بيافريند، و آن نور هر گاه تسبيح مى‌گفت، فرشتگان در پى تسبيح آن، تسبيح خداى مى‌گفتند. پس از آنكه آدم را آفريد آن نور را در صلب او نهاد و سپس آن نور در صلب آدم به زمين هبوط كرد، سپس در صلب نوح به كشتى درآمد، سپس در صلب ابراهيم در آتش نمرود افكنده شد و هماره همچنان در اصلاب بزرگوار مى‌چرخيد تا كه ما خاندان، از برترين و خالص‌ترين جايگاه و گرامى‌ترين رستنگاهها در ميان پدران و مادران بيرون آمديم، هيچ يك از آنان را پليدى زنا نيالوده است.

بدانيد كه ما فرزندان عبد المطلب سروران اهل بهشت هستيم؛ من و على و