جدا و موسى بن جعفر عليهم السّلام كشنده او مامونست و بعضى گفته‌اند معتصم است و بعضى گفته‌اند ام الفضل است لعنت خدا بر كشنده او باد

فصل پانزدهم در زيارت امام على نقى و امام حسن عسگرى (ع)

(1) روايت شده از حضرت صادق (ع) كه فرمودند هر كه زيارت كند ما را بعد از وفات ما چنان باشد كه زيارت كرده است ما را در حيوة ما و هر كه جهاد كند دشمنان ما را چنان باشد كه جهاد كرده باشد با ما و هر كه دوستى كند دوستان ما را چنان باشد كه دوستى كرده است با ما و هر كه شاد گرداند مؤمن ما را شاد گردانيده است ما را و هر كه يارى كند فقير ما راهست جزاى او بر جدّ من رسول اللَّه (ص) و فرمود آن حضرت هر كه زيارت كند امام منقرض الطاعة را بعد از وفات او و نماز كند نزد او چهار ركعت بنويسد خدا از براى او حجى و عمره و فرمود حضرت امام رضا (ع) بدرستى كه از براى هر امامى عهديست در گردن دوستان او و شيعيان او بدرستى كه از تمامى وفاى عهد و نيكى اداى آن زيارت قبرهاى ايشانست پس هر كه زيارت‌كند ايشان را در حال رغبت بزيارت ايشان و تصديق در آنچه رغبت كرده‌اند ايشان باشند امامان و شفيعان او در روز قيامت و قبض شد روح مطهر امام على نقى (ع) در سرّ من راى در ماه رجب سال دويست و پنجاه و چهار و آن حضرت را در آن روز چهل و يك سال بود و اما امام حسن عسگرى (ع) قبض شد روح پاك او در سر من راى هشتم ربيع الاول سال دويست و شصت و او را در آن روز بيست و هشت سال بود و قبر او بجانب قبر پدر اوست در خانه كه دفن شده است پدر او و خانه ايشان بسر من راى و كشنده امام على نقى (ع) متوكل است لعنة اللَّه عليه و كشنده امام حسن عسگرى (ع) معتمد است و بعضى گفته‌اند كشنده هر دو يكى است‌

باب سيّم‌

در آن هفت فصل است‌

فصل اول در معرفت ايمان‌

(2)

شعيري، محمد بن محمد، كاشف الأستار- ترجمه جامع الأخبار - تهران، چاپ: اول، 1388 ق.