به دليل وجود كمالات بسيارى در آنان. آنها كه با على بجنگند كافرند و مخالفانش فاسقند.

يك نكته:

هيچيك از ائمه معصومين (ع) بمرگ خود، از دنيا نرفته، بلكه يا مسموم شده و يا بقتل رسيده و شهيد گشته‌اند.

حكام بنى اميه و بنى عباس در جنگ با آل رسول خدا (ع) بشمشير و زهر متوسل گشته و اين‌گونه ننگ بزرگ را بر خود هموار كرده‌اند ....

اما هيچيك نتوانستند نقطه ضعف و عيبى، بيك نفر از ائمه معصومين (ع) نسبت دهند ...

چه شد كه رسوائى اين ننگ را بر خود ديده و با داشتن همه‌گونه زر و زور و دستگاه تبليغى باين پاكان نتوانستند عيبى نسبت دهند؟ چرا ...؟ كه دامن اين پاكان و پاكيزگان چنان پاك بود كه هركس با هر وسيله عيبى بيكى از ائمه معصومين نسبت ميداد: خود او نخست زيان ميديد.

لهذا گناه و ننگ عظيم قتل ائمه را بعهده گرفته اما نسبت سوئى بآن پاكان نتوانستند بدهند.

آيا اين خود دليل كمالات ائمه معصومين صلوات الله عليهم اجمعين نيست ...؟ «م»

جنگ با امام على (ع):

طبق آيه شريفه مباهله امام على (ع) نفس پيامبر (ص) و طبق حديث منزله، بمنزله برادر رسول الله (ص) است و پيامبر (ع) فرموده (اى على جنگ با تو جنگ با من و سازش با تو سازش با من است) و مسلم است جنگ با پيامبر (ع) كفر است.