و حديث منزلت، و به دليل آن‌كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله على را در مدينه جانشين خود قرار داد، پس به اجماع نسبت بموارد ديگر عموميّت دارد.

منزلت از نظر حديث و قرآن:

ارباب تاريخ و حديث و سيره و تفسير از مسلمين آورده‌اند كه پيامبر گرامى اسلام (ع) براى غزوه «تبوك» بهمراهى اصحاب از مدينه بيرون شدند. بوقت رحيل امام على (ع) را در مدينه از سوى خود (خليفه) گماردند.

امام على (ع) بپيامبر (ص) عرض كرد (آيا مرا بين زنان و كودكان ميگذارى؟) رسول (ص) فرمود (آيا ازين خوشنود نيستى كه تو نسبت بمن همان منزله هارون نسبت بموسى را دارى؟ جز اينكه پس از من ديگر پيامبرى نيست.)

عظمت اين مقام امام على (ع) پس از توجه بآيات قرآن كريم روشن است.

«وَاجْعَلْ لِي وَزِيراً مِنْ أَهْلِي، هارُونَ أَخِي، اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي، وَ أَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي، كَيْ نُسَبِّحَكَ ...

قال سنشد عضدك باخيك، و لقد مننا على موسى و هارون، و آتينا هما الكتاب المستبين‌

سلام على موسى و هارون، و لقد آتينا موسى و هارون الفرقان، بموجب اين آيات:

1- هارون برادر موسى است‌

2- هارون وزير موسى است‌

3- هارون شريك كار موسى است.

4- هارون از (اهل) موسى است.

5- پشت موسى بوجود هارون محكم است.

6- بازوى موسى ببرادرش محكم است.