چه تمام كسانى كه آثار و تأليفات او را در كتابهاى خويش ياد كرده «رساله‌اى در جواهر» در جمله تصانيف او ذكر نموده‌اند ليكن در نام رساله اختلاف كرده و هريك آنرا بنامى خوانده‌اند. صلاح الدين صفدى در كتاب الوافى بالوفيات‌[1] و محمد بن شاكر در فوات الوفيات‌[2] و محمد هدايت حسين در كشف الحجب و الاستار[3] نامش را «كتاب الجواهر» يا «رسالة الجواهر» ضبط كرده‌اند.

و حمد مستوفى در كتاب نزهة القلوب چنانكه در ديباچه بيشتر نسخه‌هاى اين كتاب آمده است «تنسوخ‌نامه» خوانده و آنرا از تأليفات خواجه طوسى دانسته است‌[4].

حاجى خليفه در كشف الظنون در دو جا از اين كتاب ياد كرده در يك‌جا آنرا «تشوق‌نامه ايلخانى» و در جاى ديگر «تنسوقنامه» ذكر نموده كه بطور قطع و يقين «تشوقنامه»[5] سهو القلم است.

ابو الحسن فراهانى در شرح ديوان انورى از آن به «رساله جوهريه محقق طوسى» ياد كرده و در چند مورد در شرح خويش بر ديوان مطالبى از آن نقل نموده است‌[6].

و در ابتداء بعضى از نسخ كتاب «رساله در معرفت جواهر» و در بعضى ديگر از نسخ بنام «تنكسوق‌نامه» با اضافه كافى بين نون و سين آمده كه صورت ديگرى از اين كلمه است‌[7].

[1]الوافى بالوفيات صفدى چاپ اسلامبول ج 1 ص 181

[2]فوات الوفيات ابن شاكر ج 2 ص 150

[3]كشف الحجب و الاستار ص 255

[4]نزهة القلوب حمد مستوفى نسخه خطى كتابخانه دانشكده الهيات‌

[5]كشف الظنون چاپ اسلامبول ج 1 ستون 410 و 495

[6]شرح مشكلات ديوان انورى صفحات 22 و 51 و 125 و 180 چاپ دانشگاه‌

[7]مجموعه شماره 2832 كتابخانه مركزى دانشگاه طهران‌