(كاذب) بايد صادق بر موضوع باشد، بنابراين گفتار اين گوينده در واقع نقض خودش مى‌شود زيرا گفته «گفتار من امروز كاذب است»، پس از وجهى قضيه صادق مى‌شود و از وجهى كاذب.

و اما اگر گفتارش نسبت به نفس الامر كاذب باشد بايد محمول قضيه (كاذب) صادق بر موضوع نباشد، پس بايد اين گوينده در اين روز صادق باشد در صورتى كه گفت: «گفتار من امروز كاذب است». پس از وجهى قضيه كاذب مى‌شود و از وجهى صادق.

و به علت اين كه اصل رساله، مورد نظر اين مجموعه نيست، بايد بحث مستوفى و جواب دقيق آن را به محلّش واگذاشت‌ [115]. و امّا نگارنده به جهت حسن مبحث و در عين حال به جهت عدم انتشار جوابى مستقل بر اين مغالطه، موقعيت را مناسب براى نقل رساله مختصر محقّق دشتكى ديد، و آن را در اين مجموعه آورد.

مآخذ تصحيح: مأخذ اصلى ما در نقل اين رساله نسخه شماره 1257 كتابخانه اهدايى مشكاة مى‌باشد، و چون بخشى از اين رساله در نقد آراء ملا جلال دوانى است، رساله مختصر او كه در دنباله نسخه اساس بود در اينجا آورده شد.

تشكر و سپاس:

در پايان، مراتب امتنان خود را از رياست محترم كتابخانه آستان قدس رضوى جناب آقاى شاكرى، و رياست محترم كتابخانه مجلس شوراى اسلامى سرور معظم،

[115] - در اين زمان جا دارد كه شخصى متتبع تمام اجوبه اين شبهه را گردآورى كرده و به جرح و تعديل و تحقيق آنها با موازين منطقى همّت‌گمارد.