نگردد؛ علاوه بر اين فهرستى از احاديث را در پايان كتاب و فهرست مطالب را در آغاز افزوده‌ام. با اين همه، صادقانه اعتراف مى‌كنم كه كار مهمى انجام نداده‌ام. اميد است كه در فرصتهاى آينده توفيق تصحيح و تنقيح و احيانا تحشيه ايقاظالنائمين را بدست آوردم. در خاتمه از همه سرورانى كه حقير را در تصحيح كتاب تشويق و يارى فرموده‌اند مخصوصا از دوستان عزيز و گرانمايه، استاد دكتر على فاضل، به‌خاطر همكارى در جستجوى مأخذ احاديث، و استاد دكتر عبد الله نورانى به‌خاطر راهنمائى حقير درضبط صحيح چند واژه صميمانه سپاسگزارم. از دوست متعهد و فاضل آقاى مهدى چهل‌تنى سرپرست محترم انجمن اسلامى حكمت و فلسفه ايران كه در اين كار مشوق حقير بودند و مقدمات چاپ كتاب را در مدت كوتاهى فراهم ساختند امتنان قلبى دارم و توفيق ايشان را در پيشرفت امور انجمن آرزومندم. اميد است اساتيد بزرگوار و صاحب‌نظران، از تذكر سهو و اشتباه حقير، به مصداق: «واى الناس ليس له عيوب» دريغ نورزيدند.

از هم‌اكنون، اين بنده به قصور و تقصير خود معترف است:

سيد محسن مؤيدى تهران، بيست و پنجم فروردين ماه 1361

.