وسيعتر قرار دارد كه خواص با دلهاى پاك خود مى تواند بفهمند.

پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم كه معلم خدائى قرآن است مى فرمايد: (قرآن ظاهرى انيق (زيبا و خوش آيند) و باطنى عميق دارد 126).

و نيز مى فرمايد: (قرآن بطن دارد و بطنش نيز بطن دارد تا هفت بطن‌ 127) و در كلمات ائمه اهل بيت نيز از باطن قرآن بسيار نامبرده شده است‌ 128.

ريشه اصلى اين روايات مثلى است كه خداى متعال در سوره رعد، آيه 17 مى زند؛ خداى تعالى در اين آيه افاضه هاى آسمانى را تشبيه فرموده به بارانى كه از آسمان نازل مى شود و حيات زمين و اهل زمين بسته به آن است، با آمدن باران، سيل راه مى افتد و مسيلهاى گوناگون هركدام به اندازه ظرفيت خود از آن سيل برداشته جريان پيدا مى كند، روى سيل در جريان خود با كفى پوشيده شده است ولى در زير كف، همان آب قرار دارد كه حياتبخش و به حال مردم سودمند مى باشد.

چنانكه اين مثل اشاره مى كند، ظرفيت افهام مردم در فراگرفتن اين معارف آسمانى كه حياتبخش درون انسان هستند- مختلف مى باشد.

كسانى هستند كه جز به ماده و زندگى مادى چند روزه اين‌