سبزوارى، از مفاخر جهان اسلام و تشيّع بود. او با وسعت معلومات و احاطه بر آراء و افكار گذشتگان، و خلاقيّت ذهنى، حوزه‌هاى علمى اين سرزمين را، با چراغ علم و معرفتش روشن ساخت .. از دانشمندان پرتوان و پركار بود و آثار متعدّدى در «فلسفه» و «عرفان» و «كلام» و «فقه» و «ادب» از او به جا ماند. در ميان همه آثارش، «شرح منظومه حكمت» يعنى: «شرح غرر الفوائد» همواره طالبان و هوادارانى فراوان داشته است.

بارى، سبزوارى در اين كتاب، فلسفه مشّاء فارابى و ابن سينا را با فكر اشراقى سهروردى و تصوّف ابن عربى آميخته و در برخورد با انديشه‌هاى فخر الدّين رازى، به فلسفه خود، چاشنى «كلام» زده است و افكار فيلسوفان شيعى چون؛ مير داماد و صدر الدين شيرازى و عبد الرزاق لاهيجى را مورد نقد و بررسى قرار داده و در همه موارد، انديشه‌هاى عقلانى خود را مستند و مستظهر به منقولات ائمه معصومين كرده است. [1]

بارى، سبزوارى از پويندگان و پيمايندگان روش فلسفى صدراست و برخى از اهل تراجم، وى را اوج حكمت متعاليه دانسته‌اند:

بايد دانست كه حاج ملا هادى سبزوارى، نقطه اوج فلسفه شيعى دوازده امامى، يعنى: حكمت متعاليه است ... حاج ملا هادى سبزوارى، مكتب فلسفى مستقلى تأسيس نكرد، بلكه در فلسفه، تابع و پيرو حكيم بزرگ صدر المتألّهين شيرازى معروف به ملا صدرا و در حقيقت، مهمترين شارح آثار، و بهترين مفسّر آراء اوست. [2]