اعلام القرآن - فرهنگ و معارف قرآن

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 369

به همين مضمون در شأن نزول آيه 79- 80 زخرف/ 43 نقل شده؛ امّا از كسى نام برده نشده است. [1]
برپايه روايتى، امام صادق عليه السلام ابوبكر را (با عنوان كنايى) از آن گروه مى‌شمرد كه خداوند درباره آن‌ها به پيامبرش فرمود: خدا از راز دل آن‌ها آگاه است؛ پس از آن‌ها كناره بگير و موعظه‌شان نما. (نساء/ 4، 63) [2] در برخى روايات، ذيل آيه 74 توبه/ 9 از شركت ابوبكر در ماجراى كشتن عقبه هنگام بازگشت پيامبر از جنگ تبوك ياد شده‌ [3] كه زيادبن‌منذر در سند يكى از آن روايات، غير قابل اعتماد معرّفى شده و بلكه رواياتى از امامان عليهم السلام در نكوهش وى وارد شده است. [4] انتقاد ابوبكر و ديگر يارانش از خلافت على عليه السلام‌ [5] و سوگند خوردن آن‌ها در كنار كعبه مبنى بر جلوگيرى از به خلافت رسيدن على عليه السلام‌ [6] نيز در روايات شيعه گزارش شده‌است. بنابراين روايات، خداوند اين قضايا را در آيه‌ «يَحلِفونَ بِاللّهِ ما قالوا وَ لَقَد قالوا كَلِمَةَ الكُفرِ وَ كَفرُوا بعدَ إسلمهِم و هَمّوا بِما لَم يَنالُوا» (توبه/ 9، 74) براى پيامبر آشكار ساخت.
تطبيق‌هاى متعدّدى نيز در روايات شيعه آمده است. آيه‌ «وَمَن لَم‌يَحكُم بِما أَنزَلَ اللّه» (مائده/ 5، 44) بر غصب حقّ آل‌محمّد به وسيله‌ابوبكر [7] و «لاتَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفرّقَ بِكم عَن‌ سَبيلِه» (انعام/ 6، 153) بر پيروى از ولايت خليفه اوّل و دوم در برابر ولايت على عليه السلام‌ [8] و

[1]. تأويل الآياتالظاهره، ص 553
[2]. الكافى، ج 8، ص335
[3]. البرهان، ج 2، ص819؛ بحار الانوار، ج 21، ص 223 و ج 28، ص 98- 100
[4]. بحارالانوار، ج21، ص 222؛ قاموس‌الرجال، ج 4، ص 520- 524
[5]. البرهان، ج 2، ص819؛ بحار الانوار، ج 21، ص 223 و ج 28، ص 98
[6]. البرهان، ج 2، ص819؛ الاحتجاج، ج 1، ص 214؛ بحار الانوار، ج 28، ص 85
[7]. تفسير عياشى، ج 1،ص 325
[8]. همان، ص 384

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 369

صيغة PDF

شهادة

الفهرست