اعلام القرآن - فرهنگ و معارف قرآن

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 328

منافقان در مسجد مدينه به تمسخر مسلمانان پرداخته بودند، ابوايّوب نخستين صحابى پيامبر صلى الله عليه و آله بود كه به فرمان حضرت گردن نهاد و به سراغ بعضى از منافقان هم قبيله‌اش رفته، آن‌ها را از مسجد بيرون انداخت كه پس از او، اصحاب ديگر نيز با ديگر منافقان چنين كردند. [1]
سخنان ابوايوب در حمايت از خلافت امام على عليه السلام پس از رحلت پيامبر در جمع انصار و مهاجران در «سقيفه‌بنى‌ساعده» موجب شد تا ابوبكر براى رها كردن خلافت تصميم بگيرد. [2] ابوايّوب به اين نيز بسنده نكرد و با گروهى از صحابه پيامبر صلى الله عليه و آله تصميم گرفتند تا ابوبكر را از منبر رسول خدا به زير آورند؛ امّا چون پس از مشورت با امام على متوجّه شدند كه حضرت، مأمور به صبر و سكوت است، از تصميم خود منصرف شدند. [3] از چگونگى حضور او در جنگ‌هاى ردّه در عهد خلافت ابوبكر (سال‌هاى 11- 13 ق.) اطلاعى در دست نيست. احتمالًا بعضى از روايات كه از عدم خروج او از مدينه پس‌از وفات رسول خدا صلى الله عليه و آله تا خلافت‌امام على عليه السلام خبر مى‌دهد، مربوط به اين دوره باشد. [4]
ابوايّوب، در عهد خلافت عمر (13- 23 ق.) در بخشى از فتوحات شام شركت داشت. [5] وى، در سال 35 قمرى كه خانه عثمان به محاصره مخالفانش در آمد، به امر امام على چند روزى امامت جماعت مدينه را به عهده گرفت. [6] پس از قتل عثمان و طرح مسأله جانشينى او، ابوايّوب مانند ديگر هواداران امام على، با اين استدلال كه امر خلافت دچار فساد شده و بايد اصلاح شود، از امام خواست تا خلافت را بپذيرد. [7] او گواهى داد كه حديث غدير را درباره امام على از پيامبر شنيده است. [8] با آغاز نبرد «جمل» فرمانده 1000 نفر از سوارانِ سپاه امام بود [9] و در «صفيّن» از خود رشادتى نشان داد كه امام را به‌

[1]. المغازى، ج 1، ص318
[2]. الاحتجاج، ج 1، ص199
[3]. همان، ص 186- 187
[4]. المقفى، ج 3، ص726
[5]. تاريخ طبرى، ج 2،ص 588
[6]. همان، ص 694
[7]. الجمل، ص 128
[8]. اسدالغابه، ج 6، ص126
[9]. مروج‌الذهب، ج 2،ص 396

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 328

صيغة PDF

شهادة

الفهرست