اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 271
پيدايش، عامل فريب آدم و
حوّا و هبوطآنان از بهشت، «مار» معرّفى شده است؛[1] البتّه عهد جديد به صراحت، ضمن گزارش ماجراى اخراج وى از آسمانها
كه به گونهاى متفاوت آمده، مار را همان ابليس شناسانده است.[2] در كتاب مقدّس، ابليس
مترادف با شيطان،[3] و فرشته چاه بىانتها دانسته شده كه
به زبان عبرى، او را «ابدون» و به يونانى «اپوليون» به معناى نابود كننده[4] مىخوانند؛ همچنين مكرّر درباره
وسوسه و فريبهاى وى هشدار داده[5] و از ويژگىهاى وى با اين تعابير ياد شده است: رئيس ديوها،[6] رئيس ارواح ناپاك،[7] رئيس نيروهاى پليد،[8] از همان نخست قاتل بود و از حقيقت
نفرت داشت و در وجود او ذرهاى حقيقت پيدا نمىشود، ذاتاً دروغگو، پدر تمام
دروغگوها،[9] پدر واقعى كفر پيشگان،[10] و دشمن شما كه چون شيرى گرسنه، غرّان
به هر سو مىگردد تا طعمهاى بيابد و آن را ببلعد.[11] كتاب مقدّس، ابليس را از
فرشتگان دانسته[12] و دامنه قدرت وى به گونهاى گسترده كه
از او با عنوان فرمانرواى اين دنيا،[13] حاكم اين دنياى پر از گناه[14] و موجب جنون[15] و صرع[16]
ياد شده و به توانايى او از اين كه به شكلى حتّى به هيأت فرشتگان نور درآيد تا
مردم را بفريبد، اشاره شده است.[17] كتاب مقدّس، قساوت قلب را موجب سلطه وى معرفى[18][1]. كتاب مقدس، پيدايش3 [2]. همان، مكاشفه 12:7- 10 [3]. همان، 12: 10 [4]. همان، 9: 11 [5]. همان، اعمالرسولان، 26: 18 [6]. همان، متى 12: 24 [7]. همان، 9: 34؛ مرقس4: 22 [8]. همان، افسيسان 2:2 (9) (10) 9 و. كتاب مقدس:يوحنا 8: 43- 45 [11]. همان، نامه اولپطرس 5: 8 [12]. قاموس كتاب مقدس،ص 545 [13]. كتاب مقدس، يوحنا12: 31- 32 [14]. همان: نامه دومقرنتيان 4: 3- 5 [15]. همان، مرقس 5: 1-20 [16]. همان، 9: 17-/ 27 [17]. همان، نامه دومقرنتيان 11: 14- 16 [18]. همان، مرقس 4: 15
اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 271