- مدرسة الفقاهة
- مکتبة مدرسة الفقاهة
- قسم التصویري
- قسم الکتب لأهل السنة
- قسم التصویري (لأهل السنة)
- ويکي فقه
- ويکي السؤال
- مدرسة الفقاهة
- مکتبة مدرسة الفقاهة
- قسم التصویري
- قسم الکتب لأهل السنة
- قسم التصویري (لأهل السنة)
- ويکي فقه
- ويکي السؤال
|
||||
| اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 232 | ||||
|
اوامر و نواهى خداوند [1] است. بعضى، فاعل (ضمير مستتر) در «أتمّهنّ» را به ابراهيم [2] و بعضى به خداوند [3] بر گردانده‌اند. در صورت نخست، معنا
چنين است كه ابراهيم، به خوبى از عهده اين آزمايش‌ها برآمد
[4] و وظايف محوّل را چنان كه از او خواسته شده بود به پايان رساند و
امتثال كرد. [5] در صورت دوم، مقصود آن است كه خداوند،
ابراهيم را در عمل به آن توفيق و مساعدت داده،
[6] يا آن‌كه باافزودن‌امامت ونيز منع امامت از ذريه ظالم او، كلمات را
پايان بخشيده است. [7] از آن‌جا كه هدف آيه، بيان مصاديق
«كلمات» نبوده، درباره آن سكوت كرده؛ ولى بر اساس ترتّب امامت بر اين كلمات امورى
بوده‌اند كه لياقت ابراهيم را براى احراز مقام امامت اثبات كرده‌اند. [8] روايتى از امام‌صادق عليه السلام نيز
نشان مى‌دهد كه آن‌چه ابراهيم به آن دچار شده، فرمان يافتن به ذبح اسماعيل بوده و
اعطاى امامت به حضرت به دليل تسليم ابراهيم در برابر اين فرمان بوده است. [9] مفسّران در بيان مصاديق كلمات، امور
متعدّدى از جمله موارد ذيل را يادآور شده‌اند: ابتلا به ستارگان، بت‌ها، آتش،
هجرت، قربانى فرزند، [10]
اسكان اسماعيل و هاجر در بيابان بى‌آب و علف مكّه،
[11] ايستادگى در برابر انبوه عظيم مشركان به تنهايى، امر به معروف و نهى
از منكر، جبران بدى آزر به نيكويى، بازداشت همسر او به وسيله پادشاه قبطى و تعرّض
به حريم ابراهيم عليه السلام، صبر بر بدخلقى ساره،
[12] التزام به «طهارت‌هاى 10 گانه» از جمله: چيدن شارب، گرفتن ناخن،
ازاله موهاى زايد بدن، شستن محل بول و غائط ...) كه به حنيفيّه معروف است؛ مناسك
حج، ختنه، [13] محاجّه با نمرود، [14] فرمان يافتن به اسلام: «إِذ قالَ لَهُ رَبُّهُ أَسلِم»
(بقره/ 2، 131)، مأمور شدن به مهمانى كردن، نماز، روزه، تقسيم غنايم [15] و كسب فضايل و
[1]. جامع‌البيان، مج1، ج 1، ص 730؛ مجمع‌البيان، ج 1، ص 378؛ تفسير قرطبى، ج 2، ص 67 [2]. جامع‌البيان، مج1، ج 1، ص 736، التبيان، ج 1، ص 446؛ مجمع‌البيان، ج 1، ص 379 [3]. مجمع‌البيان، ج 1،ص 379؛ الميزان، ج 1، ص 270 [4]. نمونه، ج 1، ص 436 [5]. مجمع‌البيان، ج 1،ص 379؛ الميزان، ج 1، ص 270 [6]. الميزان، ج 1، ص270 [7]. التبيان، ج 1، ص446 [8]. الميزان، ج 1، ص270 [9]. مجمع‌البيان، ج 1،ص 377 [10]. الميزان، ج 1، ص270 [11]. نمونه، ج 1، ص437 [12]. الخصال، ج 1، ص305- 307؛ بحارالانوار، ج 12، ص 67- 68 [13]. جامع‌البيان، مج1، ج 1، ص 730- 735 [14]. الدرالمنثور، ج1، ص 273 [15]. التفسير الكبير،ج 4، ص 38 |
||||
| اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 232 | ||||
|
www.eShia.ir