اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 73
پاسخ اين پرسش مىتوان به
جنّى بودن ابليس اشاره كرد[1]: «فَسَجَدُوا إِلّا إِبلِيسَ كَانَ مِن الجِنّ فَفَسَقَ عَن
أَمرِ رَبّهِ» (كهف/ 18، 50) بنابراين، استثناى ابليس از ملائكه در آيات، استنثاى
منقطع است؛ گرچه درباره ماهيت ابليس آراى ديگرى نيز گفته شده است. (ظ ابليس) در اينكه فرمان و زمان
سجده چه وقت بوده، بيشتر مفسّران با استناد به آيه
«فَإِذا سَوَّيتُهُ و نَفَختُ فيهِ مِن روحِى فَقَعُوا لَهُ سجِدين/ پس چون او را آراستم و در او از روح خود دميدم، همگى براى او سجده
كنيد» (حجر/ 15، 29) گفتهاند: امر به سجده، پيش از تسويه و كامل شدن آدم و زمان
امتثال آن، پس از تسويه و دميده شدن روح بوده است.[2] برخى برخلاف غالب مفسّران برآنند كه فرشتگان دو بار به سجده فرمان
داده شدهاند.[3] بهشت آدم در آيه «وَ قُلنا يادمُ اسكُن أَنتَ وَ زَوجُكَ الجَنَّةَ/ و گفتيم اى آدم! تو و همسرت درٍبهشت جاى گزينيد» (بقره/ 2، 35) و
نيز اعراف/ 7، 19 و طه/ 20، 117 از بهشت آدم سخن به ميان آمده است. در اينكه مقصود از اين
بهشت چيست، چندين نظر وجود دارد: 1. بسيارى از مفسّران از
جمله حسن بصرى، عمروبنعبيد، واصلبنعطا و بسيارى از معتزله مثل جبايى، رمانى و
ابناخشيد، آن را بهشت موعود مىدانند؛ به اين دليل كه «الجنة» عَلَم براى بهشت
موعود است.[4] قرطبى نيز در تفسير خود همين رأى را
برگزيده است.[5] 2. به گفته ابوهاشم، آن
بهشت در آسمان قرار دارد؛ ولى بهشت موعود نيست.[6] به جبايى نيز نسبت مىدهند كه گفته است: آن بهشت در آسمان هفتم قرار
داشته، دليل آن «اهبِطوُا» است. وى «اهباط اوّل» را
از آسمان هفتم به آسمان اوّل و «اهباط دوم» را از[1]. الميزان، ج 8، ص24 [2]. مجمعالبيان، ج 4،ص 618- 619؛ التفسير الكبير، ج 2، ص 212؛ تفسير صدرالمتألهين، ج 3، ص 4 [3]. كشفالاسرار، ج 3،ص 565؛ الفرقان، ج 1، ص 297؛ نمونه، ج 1، ص 181 [4]. مجمعالبيان، ج 1،ص 194 [5]. تفسير قرطبى، ج 1،ص 208 [6]. مجمعالبيان، ج 1،ص 194
اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 73