اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 349
سپس به حفصه سپرده شد؛[1] از اين رو، نخستين جمعكننده قرآن،
ابوبكر دانسته شده است؛[2]
هرچند دادههاى ديگر تاريخى جز اين را مىگويند.[3] از ابنسيرين نقل است كه على عليه السلام پس از پيامبر، تا پايان
گردآورى قرآن، از خانه خارج نشد[4] و مصحف على، پيشتر از همه فراهم شده بود.[5] فرجام ابوبكر ابوبكر پس از دو سال و 4
ماه خلافت،[6] در بستر بيمارى افتاد و در حال احتضار
و كمهوشى، عمر را به جانشينى خود برگزيد.[7] آوردهاند كه چون ابوبكر، عمر را براى جانشينى خود در نظر گرفت، با
برخى از بزرگان از جمله طلحه، زبير، سعدبن ابى وقّاص و ديگران مشورت كرد و آنان وى
را از چنين عملى بر حذر داشتند؛ امّا او خشمگين شد و بر تصميم خود پاى فشرد.[8] از زيد بناسلم نقل است كه ابوبكر از
عثمان خواست تا پيمان خليفه بعد از او رابنويسد؛ ولى فرمان يافت كه جاى نام جانشين
را خالى بگذارد و وى اسم مرد را وانهاد. ابوبكر در اين هنگام بىهوش شد و عثمان
خودسرانه نام عمر را در آنجا نوشت. ابوبكر چون به هوش آمد، پيمان را گرفت و نگاه
كرد و در آن، نام عمر را ديد. پرسيد: چه كسى اين را
نوشته؟ عثمان گفت: من. گفت خدايت رحمت كند و پاداش خير دهد. به خدا اگر خودت را
مىنوشتى، براى اين كار اهل بودى.[9] ابوبكر بدينگونه تكليف آينده جامعه اسلامى رامشخّص كردوچون مردم به
او اعتراض كردند، گفت: بهترين شما را خليفه كردم.[10][1]. البداية والنهايه، ج 7، ص 174 [2]. سيراعلام النبلاء،«خلفاء الراشدون»، ص 15 [3]. تاريخ يعقوبى، ج2، ص 135؛ التاريخ الصغير، ج 1، ص 66 [4]. الاتقان، ج 1، ص127 [5]. شواهدالتنزيل، ج1، ص 36 [6]. تاريخ يعقوبى، ج2، ص 138؛ مروج الذهب، ج 2، ص 325 [7]. تاريخ المدينه، ج2، ص 667 [8]. الجمل، ص 120 [9]. تاريخ المدينه، ج2، ص 666 [10]. تاريخ المدينه، ج2، ص 668 فرهنگ و معارف قرآن، اعلامالقرآن، 3جلد، مؤسسة بوستان كتاب - قم، چاپ: اول، 1385.اعلام القرآن ؛ ج1 ؛ص350
اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 349