اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 350
ابوبكر در سال 13 هجرى در
63 سالگى درگذشت؛[1] در حالىكه پدرش، ابوقحافه هنوز زنده
بود.[2] همسرش اسماء، وى را غسل داد و عمر بر
او نماز خواند و سپس كنار قبر پيامبر دفن شد.[3] برخى مرگش را بر اثر مسموميت[4] و گروهى آن را طبيعى و بر اثر بيمارى و تب دانستهاند.[5] از ابوبكر فرزندانى ماند
كه نامدارترين آنها، عايشه، همسر رسولخدا است. وى در جريانهاى سياسى زمان خود،
به ويژه عصر امامعلى عليه السلام و در جنگ جمل نقش آفريد. نام ديگر فرزند نامدار
او، محمد است كه از پيروان راستينامامعلى عليه السلام در دوران خلافت حضرت بود و
ديگرى عبدالرّحمن به شمار مىرود. ابوبكر از راويان پيامبر
صلى الله عليه و آله[6]
بود. وى ششماه پس از خلافت، همچنان در «سنح» منزل داشت و با تجارت زندگى مىكرد؛[7] افزون بر اين، براى او فضايل بسيارى
را شمردهاند كه با نظر در سند و نقد محتوايى آنها و نيز با توجّه به مجموعه
واقعيّتهاى تاريخى، و در نظر داشتن موقعيّت سياسى و پيامدهاى آن و اين كه راوى
بسيارى از آنها، عايشه دختر ابوبكر است، پذيرش آنها مشكل مىنمايد. علّامه امينى در نقد
روايات فضيلتساز براى ابوبكر به سه نكته اشاره مىكند: 1. اين دسته از روايات در
صحاح ستّه و سنن و مسانيد قديم وجود ندارد؛ 2. اگر اين روايات صحيح بود، ابوبكر
هرگز ابوعبيده را سزاوارتر از خود براى خلافت نمىدانست و او را بر[1]. مروجالذهب، ج 2،ص 325 [2]. سير اعلامالنبلاء، «الخلفاء الراشدون»، ص 19 [3]. مروجالذهب، ج 2،ص 325؛ تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 138 [4]. انسابالاشراف، ج10، ص 4158 [5]. تاريخ طبرى، ج 2،ص 348 [6]. الاتقان، ج 1، ص157 [7]. السيرة النبويه، ج1، ص 250
اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 350