اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 299
چگونگى فريب او مىفرمايد:
همانا او و قبيلهاش شما را از آنجايى مىبينند كه شما آنها را نمىبينيد: «إِنَّهُ يَرلكُم هو و قَبيلُهُ مِن حيثُ لَاتَرونهُم». (اعراف/ 7، 27) ابليس و شياطينِ تحتِ امر او، با بهرهگيرى از ابزار
عواطف و احساسات انسان، در ادراك وى تصرّف كرده، اوهام و انديشههاى دروغين و باطل
را در نفس او مىافكنند؛ با اين حال، انسان اين اوهام را از خود دانسته و در آن
ترديدى ندارد؛ از اين رو افكار و اوهام ياد شده، هم به ابليس و هم به انسان نسبت
داده مىشود و با استقلال انسان در انديشه و اراده منافاتى ندارد؛ زيرا تصرّف ابليس
در ادراك انسان، تصرّف طولى و در جهت اراده انسان است و نه در عرض و برابر آن؛[1] به همين جهت، پس از فراخوان ابليس به
انجام معصيت يا ترك طاعت، آدمى در خود براى انجام واجبات، احساس سنگينى مىكند و
براى انجام گناهان ميل شديد در خود مىيابد؛ بدين جهت، در قرآن از اين اوهام
القايى ابليس به وسوسه ياد مىشود. (طه/ 20، 120) برخى مفسّران گفتهاند:
وسوسه، صوتى خفى است كه ابليس در گوش دل آدمى مىافكند. وسوسه ابليسى با ويژگى
فراخواندن به گناهان قابل تشخيص و شناسايى است.[2] به تصريح قرآن، ابليس با تزيين، آراستن و جلوه دادن دنيا در چشم
انسان، او را به سوى گناهان مىكشاند و از توجّه به حقيقت خويش و ياد خداوند باز
مىدارد؛ بنابراين ابليس در برابر هواى نفس، استقلالِ وجودى دارد؛ امّا استقلال
عملى نداشته، فقط از رهگذر هواى نفس آدمى عمل مىكند.[3] از جمله راههاى نفوذ شيطان، شهوت، غضب و هواى نفس دانسته شده است[4] و برخى با واجب دانستن شناخت راههاى
نفوذ شيطان؛ مواردى چون حسد، حرص و تعصّب ... را نيز بدانها افزودهاند.[5] راههاى مقابله با
كوششهاى ابليس از آن جا كه گستره تلاش
ابليس و يارانش، انديشه و ادراك آدميان است مىتوان با[1]. الميزان، ج 8، ص41- 43 [2]. مجمعالبيان، ج 2،ص 461 [3]. اخلاق در قرآن، ج1، ص 236 [4]. تفسيرصدرالمتألهين، ج 1، ص 182 و 428؛ التفسير الكبير، ج 1، ص 266 [5]. مكاشفةالقلوب، ص70
اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 299