اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 147
آمده، آن دو فرشته كه بر
لوط وارد شده بودند به او گفتند عجله كن، همسر و دو دخترت را كه اينجا هستند بردار
و فرار كن[1] رابطه اهللوط با آللوط واژه اهل، هفت بار به
ضميرى كه به لوط برمىگردد، اضافه شده است. در آيه 169 شعراء/ 26 لوط، از خداوند
مىخواهد تا او و اهلش را از عمل قومش برهاند:
«رَبِّ نَجّنِى وَ أَهلِى مِمّا يَعمَلون» و هنگام هجوم قوم
به خانهاش، فرشتگان با مشاهده درماندگى لوط، در دفاع از وى با دلدارىاش، او را
مژده رهايى مىدهند: «وَ قالُوا لَاتَخَف و لَاتَحزَن
إِنّا مُنجُّوكَ و أَهلَكَ إِلَّا امرَأَتَك ...».
(عنكبوت/ 29، 33) در آيه 65 حجر/ 15 فرشتگان به لوط مىگويند: شبانه اهلت را حركت
ده و در پى آنها برو: «فَأَسرِ بِأَهلِكَ بِقِطعٍ مِنَ
الَّيلِ وَاتَّبِع أَدبرَهُم ...». خداوند در 4 مورد، از
نجات لوط و اهل او به جز همسرش خبر مىدهد: «فَأَنجَينهُ وَ
أَهلَهُ إِلَّا امرَأَتَهُ». (نمل/ 27، 57؛ اعراف/ 7،
83؛ صافّات/ 37، 134؛ شعراء/ 26، 170) مفسّران، اهللوط را خويشاوندان وى،[2] دو دختر وى با همسر مؤمنش،[3] فقط دو دختر و يا پيروانش[4] دانستهاند؛ ولىبعضى بااستناد به
آيه «فَما وَجَدنافِيها غَيرَ بَيتٍ مِنَ المُسلِمين و لى درآن جا جز يك خانه از فرمانبران خدا، بيشتر نيافتيم»
(ذاريات/ 51، 36) رأى اخير (پيروان) را رد كردهاند.[5] از مقايسه كاربرد «آللوط»
و «اهللوط»، تفاوت ميان دو واژه آشكار مىشود كه آللوط بر خلاف اهل، شامل شخص او
نيز مىشود؛ زيرا اهل در همه موارد بر ضمير لوط عطف شده؛ مانند «فَأَنجَيناهُ وَ أَهلَه»
در حالى كه چنين عطفى در آل وجود ندارد. از طرفى، اهللوط، شامل
همسر وى نيز مىشود و اين در مورد آل، ثابت نيست.[1]. كتاب مقدس،پيدايش، 19: 15 [2]. التبيان، ج 4، ص459؛ التفسير الكبير، ج 14، ص 171 [3]. كشفالاسرار، ج 5،ص 323 و ج 9، ص 393 [4]. روضالجنان، ج 8،ص 289؛ التفسيرالكبير، ج 14، ص 171 [5]. المنار، ج 8، ص515
اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 147