اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 103
شمرده.[1] جمع بين دو نظر اين است كه آسيه از
سوى پدر، قبطى و از سوى مادر، از بنىاسرائيل يا به عكس بوده است. به نوشته طبرى،
آسيه ابتدا همسر قابوسبن مصعببن معاويه بود. هنگامى كه موسى بهپيامبرى رسيد،
قابوس (فرعون زمان كودكى موسى) مُرد و برادرش وليد (فرعون غرق شده در نيل) به جاى
وى نشست و با آسيه، همسر برادرش ازدواج كرد؛[2] ولى از آيه 18 شعراء/ 26 برمىآيد كه فرعونِ غرق شده در نيل، همان
فرعونِ زمانِ كودكى موسى است و گفته طبرى تضعيف مىشود. از سوى ديگر، نامهاى
نامتناسب با فرهنگ و زبان قبطى، خود مىتواند دليلى بر نادرستى گزارشهاى مذكور
باشد. نقش آسيه در حفظ جان
موسى درباره گرفتن موسى از رود
نيل و رفتار فرعون با وى، آراى گوناگونى وجود دارد: به گفته برخى، آسيه به بَرَص
دچار شده بود و پزشكان از درمان آن ناتوان بودند. كاهنان به فرعون گفتند: در فلان
زمان، كودكى را در رود نيل، در صندوق مىيابيد كه آب دهان او شفاى اين بيمارى است.
فرعون كسانى را بر كنار رود نيل بگماشت. هنگامى كه صندوق را يافتند، آسيه آب دهان
وى را بر برص ماليد و بىدرنگ شفا يافت. اطرافيان فرعون گفتند: اين همان طفلى است
كه بايد كشته شود؛ ولى آسيه مانع شد و به فرعون گفت:
«قُرَّتُ عَينٍ لِى وَ لَكَ لاتَقتُلوهُ عَسىأَن يَنفَعَنا أَو نَتَّخِذَهُ
وَلَداً/ او نورچشمى براى من و تو است. او را نكشيد؛ اميد است نفعى به ما
برساند يا او را فرزند خود بگيريم» (قصص/ 28، 9) و موسى اينگونه از مرگ رهايى
يافت. آسيه، نام كودك را موسى (برگرفته از ميان آب و درخت[3] يا فرزند آب[4]) نهاد.[5]
اين وجه تسميه از عهد عتيق برگرفته شده است.[6] نيز[1]. روحالمعانى، مج11، ج 20، ص 71 [2]. تاريخ طبرى، ج 1،ص 231 [3]. لسانالعرب، ج 13،ص 222 [4]. الجواهر، مج 7، ج14، ص 21 [5]. روضالجنان، ج 15،ص 101 [6]. كتاب مقدس، خروج،2: 10
اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 103