سبك نگارش تفسير ابوالفتوح متفاوت از تفسير طبرى است. واژگانى كه در تفسير شيخ به كار رفته با واژگان به كار رفته در ترجمه تفسير طبرى، تفاوت آشكارى دارد؛ مثلاً در تفسير طبرى، مترجمان كوشش بسيار كردند تا واژه عربى در ترجمه آنها راه نيابد و شيخ چندان بر اين مسئله پافشارى ندارد. البته برخى روايات تفسيرى را از اصل تفسير نقل كرده و گستردگى اين منقولات در بخش قصص قرآن كاملاً مشهود است.
تا اينجا مربوط به مسائل شناخت شناسانه تفسير و ويژگيهاى آن بود كه حقوقى با ذكر جهات مختلف آنها را در فصل سوم مورد بررسى قرار داده است.

فصل چهارم: مباحث تاريخى تفسير

يكى از بخشهاى مورد پژوهش در تفاسير، بررسى داستانها است. كاوش در مباحث تاريخى تفسير به اين دليل كه بخشى از معارف قرآن را تشكيل مى دهد و ابوالفتوح رازى با نثرى شيوا و رسا به آن پرداخته و حلاوت و لطافت خاصى در قالب داستانها و تاريخ به دست داده، مورد توجه نويسنده قرار گرفته و از جنبه هاى مختلف آنها را گزارش كرده كه به شرح زير مى باشد:

الف) تاريخ و قصص قرآن

قرآن به تاريخ پيامبران و امتهاى گذشته نيز پرداخته است. شيخ در تفسير خود ضمن پرداختن به اين حكايتها همچون مورخى توانا، به نقد تاريخى آنها مى پردازد و سره از ناسره را باز مى شناسد كه اين نشان از چيره دستى و اطلاع شيخ بر قصص و داستانهاى اساطيرى دارد.

ب) فهرست غزوات پيامبر اكرم و حضرت على

اهتمام شيخ در كاوش تاريخ اسلام نيز ستودنى است. وى در ۵۲ جا به غزوه احد اشاره مى كند. در ۱۱۴ جا به جنگ بدر، در ۲۱ جا به جنگ تبوك، در هشت جا به جنگ