نفس پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله، حضرت على عليه السلام است كه حكم نفس او حكم نفس پيامبر است؛ و همان عصمت و طهارت پيامبر را، او نيز دارد. [1]
۳. در ذيل آيه ۵۹ نسا: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللّهَ» در معناى اولوالامر مى نويسد در اينكه اولوالامر چه كسانى هستند سه قول هست: ۱. امرا و پادشاهان؛ ۲. علما؛ ۳. ائمه اطهار كه از اهل بيت پيامبرند. كه اينجا براى استدلال بر گروه سوم چند وجه است:
الف) خداوند اطاعت را تدريجى مى گويد: اول اطاعت از خدا است كه حتى بر پيامبر هم واجب است، و دوم اطاعتِ پيامبر، كه مردم و اولوالامر بايد اطاعت كنند و سوم اطاعت اولوالامر؛ يعنى بايد مردم اطاعت كنند. ولى اولوالامر چه كسانى هستند، اگر علما و امرا باشند اولاً، تخصيص اكثر لازم مى آيد؛ چون بسيارى از مردم از اين خطاب خارج مى شوند و اين خلاف اجماع است. ثانياً، اولوالامر در زمره پيامبر است و بايد حكم پيامبر را داشته باشد كه همان عصمت و طهارت است.
ب) محال است كه خداوند ما را امر كند به اطاعتِ جماعتى كه اقوال و آراى مخالف دارند و چگونه مى شود كه خداوند بگويد اقوال متناقض را قبول كنيد.
ج) اجماع است كه در هر عصرى بايد يك حجت باشد و اين همان است كه مى گويند: هر زمانى بايد امام مفترض الطاعه باشد. [2]
ابوالفتوح همچنين در ذيل آيه ۸۳ نسا: «وَ إِذا جاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذاعُوا بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلى أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ...» درباره اولوالامر مى فرمايد ردّ به رسول و اولوالامر حاصل نمى شود، مگر اينكه معصومى باشد كه دروغ بر او روا نباشد. مخالفان شيعه، اولوالامر را امرا و علما و اهل بيت معنى مى كنند و ما فقط اهل بيت مى دانيم. پس قول ما متفقٌ عليه است و امرا و علما متفق عليه نيستند. [3]

[1] روح الجنان، ج ۳، ص ۶۵.

[2] روض الجنان، ج ۵، ص ۴۰۸.

[3] روح الجنان، ج ۳، ص ۴۵۰.