«اتَّقُوا يَوْماً تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى الل هِ» [1] ، و عدد كلمات او شش هزار و دويست و بيست و يك كلمه است و بيست و پنج هزار و پانصد حرف است و روايت است از ابوامامه از ابى كعب كه پيغمبر صلى الله عليه و آلهگفت: «انّ لكلّ شى ء سناماً وسنام القرآن سورة البقرة؛ گفت: هر چيز را كوهانى است و كوهان قرآن سورة البقره است». و سهل بن سعيد روايت كند كه رسول صلى الله عليه و آلهگفت: هر كه اين سوره را در سراى خود بخواند، اگر به روز خواند، سه روز شياطين گرد سراى او نگردند و اگر در شب خواند، سه شب شياطين گرد سراى او نگردند. بريده روايت كند كه رسول گفت: سورة البقره بياموزى كه اخذش بركت است و تركش حسرت است و باطل كاران بر خداوند اين سوره راه نيابند؛ يعنى ساحران. و ابى كعب روايت كرد كه رسول عليه السلام گفت: هر كه او سورة البقره بخواند، صلات و رحمت خداى بر او باشد و چندانى ثواب يابد كه مرابطى را در سبيل خداى كه ترسش ساكن نشود... (تفسير ابوالفتوح رازى، ج ۱، ص ۳۶). [2]
پس از ذكر اخبار ديگر درباره سوره بقره، بحثى راجع به حروف مقطّع پيش مى كشد و سبب آوردن «الم» را بيان مى كند و آن گاه چنين ادامه مى دهد:
اكنون تفسير آيه ابتدا كنيم و اوّل، ظاهر آيه بگوييم تا خواننده را آسان تر بود، ان شاء اللّه تعالى. سورة البقره مائتان و ستّ و ثمانون آية وهي مدنية.
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم
«الم (۱) ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ (۲) الَّذِينَ يُو?مِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ (۳) وَالَّذِينَ يُو?مِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ

[1] بقره (۲): آيه ۲۸۱.

[2] روض الجنان، ج ۱، ص ۹۱ ـ ۹۲.