سيّدى است، فقير و مقروض، و اداء قرض برايش غير مقدور است، آيا دائن مى‌تواند از سهم مبارك امام عليه السّلام ذمّه او را بري كند يا نه؟.

ج‌

- در فرض سؤال اگر مديون، سيّد فقير باشد به نحوى كه نتواند دين خود را اداء نمايد جائز است از بابت خمس ذمّه او را بري كند و احوط آنست كه خمس را به او بدهد و سيّد، بابت طلب به دائم برگرداند و حكم در غير سيّد، نسبت به زكات نيز چنين است و امام امر سهم مبارك امام، عليه السّلام موكول به اجازه حاكم شرع است.

س 356

- آيا مى‌توان به شخصى كه خودش سيّد نيست ولى هم‌سر او سيّده است خمس داد يا نه؟.

ج‌

- اگر شوهر، قادر به اداء نفقه او نيست مانعى ندارد كه به زوجه او خمس بدهند ولى به شوهر نمى‌شود خمس داد و براى غير نفقات واجبه كه بر حسب عرف، لازم است نيز از بابت سهم سادات مى‌توان به او داد.

س 357

- كسى كه كاملا به خرج خود و عيالش نمى‌رسد، آيا مى‌توان به عيالش كه سيّده است و يا به مادرش كه علويّه است خمس داد كه از شوهر و يا فرزندش، دستگيرى كند يا نه؟.

ج‌

- بلى جائز است ولى نسبت به علويّه‌اى كه شوهرش متمكّن از نفقه و مخارج او و خودش نيست احتياط اين است كه بمقدار تكميل معاش او به خودش بدهند و او- بعد از تملّك- به شوهرش بدهد و بعد چون استحقاق پيدا مى‌كند باز به او پرداخت نمايند.

س 358

- از سهم سادات كه 50 در صد آن را خود شخص مى‌پردازد مى‌توان به سادات محصّل، جهت تأمين لباس و لوازم التّحرير و شهريّه دبستان آنها پرداخت نمود يا نه؟.

ج‌

- بلى جائز است ولى اگر صغير، هستند به ولىّ شرعى آنان بپردازد بشرط آن كه كمك به فساد عقيده و اخلاق آنان نشود و به مصرف كتابهاى گمراه كننده نرساند.

س 359

- ساداتى كه متأهّل نيستند و وقت تأهلّشان رسيده و فقير