نمايد و خمس ما زاد تا آن موقع را نيز بدهد و از آن موقع به بعد برداشت محصول را سر سال قرار بدهد.

س 318

- اگر عين را كه براى انتفاع، نگاهدارى شده، براى هر منفعتى از آن، اوّل حصول آن را سال قرار بدهند مثلا براى بچّه گوسفند وقت زاييدن و براى پشم آن وقت پشم چيدن و جهت شيرش وقت دوشيدن را سال قرار بدهند صحيح است يا نه؟.

ج‌

- مانعى ندارد ولى ضرر هر يك را به نفع ديگرى نمى‌تواند جبران كند.

س 319

- شخصى گوسفندى دارد كه خمس ندارد مى‌خواهد بچّه او را نگهدارد آيا ابتداى سال بچّه، همان وقت تولّد اوست يا بعد از گذشت سال او؟ و آيا هر سال، خمس دارد يا اين كه يك خمس، در انتهاى ترقّى، كفايت مى‌كند؟.

ج‌

- اوّل سال بچّه، اوّل تولّد آن است و در آخر سال، بايد حساب نموده خمس آن را بدهد و در سنوات بعد نيز خمس نماء متّصل را در آخر بدهد.

س 320

- كسى كه تا حال، حساب سال، نداشته مقدارى گندم يا پنبه يا غير اينها از اجناس، در انبار دارد كه هم از اين اجناس موجوده، صرف مخارج سال خود مى‌كند و هم مقدارى را به فروش رسانده و بكارهاى ديگرش مى‌رساند چگونه بايد حساب اين اجناس را از لحاظ خمس بنمايد؟.

ج‌

- اگر از موقع استفاده اجناس مذكوره، يك سال نگذشته خمس بر او واجب نيست. بلى اگر بذر آنها غير مخمّس باشد بايد خمس بذر را بدهد.

س 321

- در توضيح المسائل در بعضى از فتاوى است كه (كسى كه از اوّل تكليف، خمس نداده اگر از منافع كسب، چيزى كه به آن احتياج ندارد خريده و يك سال از خريد آن گذشته بايد خمس آن را بدهد) حال آيا از وقت خريد بايد حساب كند كه يك سال گذشته باشد يا از وقت حصول فائده؟.

ج‌

- از وقت حصول فائده. بلى اگر حصول فائده تدريجى باشد بايد از وقت شروع به كسب يك سال بگذرد.

س 322

- شخص زارع، مبدأ سنه خمس او اوّل شهريور ماه هر سال است كه وقت حصول فائده مى‌باشد و هر سال، همان موقع، خمس خود را اداء مى‌نمايد