مسائل متفرّقه روزه‌

س 102

- اگر رئيس يا كارفرماى كارخانه‌اى پيشخدمت و مستخدم خود را مجبور كند كه در روز ماه مبارك رمضان براى او غذا بياورد و اگر هم خوددارى نمايد ممكن است او را از كار بركنار كند، آيا اين عمل، براى آن مستخدم، مسئوليّت شرعى دارد يا نه؟.

ج‌

- تا مضطرّ نشوند اين كار را نكنند.

س 103

- استعمال عطر و بوى خوش در حالت روزه چگونه است؟.

ج‌

- بوييدن گياه خوشبو مكروه است و لكن استعمال بوى خوش، مانعى ندارد.

س 104

- شخص روزه دار، در ماه رمضان چاى و خوراكى را به اشخاصى كه مسلمانند ولى روزه دار نيستند بفروشد، چگونه است و آيا اين معامله، صحيح و درآمد آن حلال است يا نه و اگر حرام است به چه مصرفى برساند؟.

ج‌

- اگر خوردن روزه بر آن اشخاص، حرام باشد چاى و خوراكى نزد آنان گذاشتن- براى اين كه بخورند- حرام و اعانت بر اثم، و معامله هم باطل است.

لكن با خوردن، ضامن قيمت، مى‌شوند. پس اگر قيمت واقعى را، گرفته بر او حلال است و اگر زيادتر گرفته زيادى را به صاحبانش رد كند و اگر نمى‌شناسد با اذن حاكم شرع براى آنها به فقير غير سيّد، صدقه بدهد.

س 105

- اگر زن، در حال روزه نذر معيّن، حيض شود بعد چه تكليفى دارد؟.

ج‌

- احتياط لازم آنست كه عوض آن را- نه بقصد قضا بلكه بقصد مطلوبيّت مطلقه- به جا آورد.

س 106

- كسى توبه كرده و قسم مى‌خورد يا نذر مى‌كند به اين نحو كه (للَّه على) كه اگر ديگر مرتكب گناه شوم (مثلا اگر ديگر شراب بخورم يا زنا كنم) يك ماه پشت سر هم روزه بگيرم، حال عمدا مخالفت نكرده ولى بى اختيار، مرتكب شده و دوباره توبه كرده تكليف اين شخص چيست؟.