- در صورتى كه ضرر بدنى نداشته باشد جايز است و اگر خون نبيند روزه و
نماز او صحيح است.
س 100
- اخيرا عدّهاى از بانوان، براى گرفتن روزه ماه مبارك رمضان، از
داروهائى استفاده مىكنند كه مانع از خروج خون حيض مىگردد امّا گاهى از اوقات، در
حين استعمال دارو يا قبل از آن، خون مىبينند كه طبق اطمينان نوعى و عادت هميشگى
اطمينان به بقاء خون به مدّت سه روز، دارند. در اين صورت، مسائل زير، حادث شده
مستدعى است حكم آنها را بيان فرمائيد. آيا بمجرد رؤيت دم، در حين استعمال دارو، به
قاعده امكان مىتواند روزه خود را افطار نمايد؟ و آيا كون الدّم ثلاثة ايّام شرط
واقعى است يا اماره؟ و روى اين جهت اگر پس از يك روز، خون قطع شد، حكم آن خون
چيست؟ و اگر روزه خود را به خيال اين كه وظيفه او افطار است افطار نمود چه حكمى
دارد؟.
ج
- بحسب ظاهر اخبار، (كون الدّم ثلاثة ايّام) شرط واقعى است، على هذا
اگر رؤيت دم در ايّام عادت است يا اين كه خون، واجد صفات حيض است و تصميم دارد كه
علاج و استعمال دارو نكند تا مانع جريان دم شود بمجرّد رؤيت، مىتواند افطار كند و
در اين صورت، اگر اتّفاقا در كمتر از سه روز، قطع شد فقط قضا، واجب است و كفّاره
ندارد و اگر تصميم دارد با خوردن قرص، جلوگيرى نمايد و علم دارد كه در كمتر از سه
روز، قطع مىشود افطار جايز نيست و موجب كفّاره است و اغسال استحاضه را احتياطا به
جا آورد.
س 101
- اگر به مجرّد ديدن خون در ايّام عادت، طبق قاعده، و عمل هميشگى،
افطار نمود و بعد استعمال دارو كرد و در اثر استعمال دارو، سه روز نشده خون، قطع
گرديد حكم اين خون و حكم افطار روزه او را بيان فرمائيد.
ج
- اگر تصميم جلوگيرى از حيض به علاج و استعمال دارو نداشت و افطار
كرد و بعد بدون تصميم قبلى دوا خورد كفّاره ندارد و اگر بعد از رؤيت، تصميم
جلوگيرى را داشت و نيز مىدانست كه خون- به وسيله علاج- در كمتر از سه روز قطع
مىشود و مع ذلك افطار كرد، افطار، حرام و كفّاره هم واجب است.