روزه مسافر

س 64

- اگر روزه دار صبح از وطن خود، مسافرت نمايد و قبل از زوال هم به وطن برگردد مى‌تواند نيّت روزه كند يا نه و به عبارت ديگر، با مسافرى كه از روزهاى قبل در سفر بوده و قبل از زوال، به وطن برگردد و مفطرى بعمل نياورده باشد، كه بايد نيّت روزه كند يكسان است يا نه؟.

ج‌

- اگر چه در كلمات علماء اعلام، به فرض مذكور بالخصوص برخورد نكردم لكن بر حسب اطلاقات اخبار و اطلاق بعض فتاوى مسافرى كه قبل از ظهر، مراجعت كند و به وطن يا محلّ اقامه، برسد و مفطر بعمل نياورده باشد واجب است نيّت روزه نمايد و روزه او صحيح است و سفر كردن و در سفر بودن هر دو با صحّت صوم، منافى است از جهت عدم امر و عدم قصد، و مطابق اخبار، هر دو قسم مسافر اگر قبل از ظهر برسند امر دارند و قصد اين وقت، كافى است.

س 65

- شخصى در ماه مبارك رمضان، صبح از منزل حركت مى‌كند و از حدّ مسافت مى‌گذرد و قبل از ظهر برمى‌گردد البتّه گاهى، از شب، تصميم مسافرت را دارد و گاهى در روز، اين تصميم را مى‌گيرد، اكنون حكم هر دو فرض را بيان فرمائيد.

ج‌

- در هر دو فرض، بعد از مراجعت به وطن، اگر در سفر، مفطر به جا نياورده قصد روزه نمايد و روزه او صحيح است.

س 66

- اگر انسان، در ماه مبارك رمضان، بعد از ظهر، از وطن خودش حركت كرده و مسافرت نمايد و بعد از انجام كار، در همان روز به وطنش مراجعت كند روزه‌اش صحيح است يا نه؟ و آيا قضا دارد يا نه؟.

ج‌

- در فرض سؤال، روزه، صحيح است و قضا، واجب نيست و لكن اگر از شب، قصد سفر داشته احوط، قضاء آنست هر چند مراعات آن، لازم نيست.

س 67

- شخصى بعد از ظهر از جائى كه قصد اقامه نموده، به سوى وطن خود حركت كرده ولى در همان روز به وطن اصلى نرسيده روزه اين شخص، چه صورت دارد؟.