تمام است و روزه را بايد بگيريد، ولى اگر مسافرت، براى زيارت يا ديدن يا عيادت مريض و امثال اينها از امورى كه مربوط به امرار معاش نيست، باشد حكم مسافر را داريد.

س 39

- اين جانب معلّم مى‌باشم و در تابستان و مواقع تعطيل، با اتومبيل به كار مسافربرى يا باربرى از شهر محلّ سكونتم به خارج شهر مى‌روم، نماز اين جانب در بيرون از شهر چگونه است؟ ضمنا محلّ كارم هنگام تدريس در روستايى است كه در 30 كيلومترى محلّم واقع شده و هر روز صبح از آنجا به محلّ كارم مى‌روم و شبها برمى‌گردم، تكليف نماز اين جانب چگونه است؟.

ج‌

- اگر در تمام دوازده ماه، سه ماه بنحو مذكور، مسافربرى يا باربرى مى‌كنيد و سفر شما بمقدار مسافت شرعى است و نه ماه براى شغل خود كه معلّمى است، بنحو مذكور در سؤال رفت و آمد مى‌كنيد، در تمام سال، بايد نماز را تمام خوانده و روزه را بگيريد.

س 40

- بعضى از پرسنل نظامى، محل سكونتشان پايگاه نوژه همدان است و در محلّه‌اى زندگى مى‌كنند كه آنجا وطن آنها نيست و محلّ كارشان در جائى قرار گرفته كه از درب پايگاه تا محلّ كار (سايت) 21 كيلومتر است، پرسنل فوق الذّكر از پايگاه تا محلّ كارشان هر روز يا هفته‌اى چند روز رفت و آمد مى‌نمايند نماز و روزه آنها چگونه است؟ توضيح اين كه پرسنل مذكور حدّ اقلّ سه سال است كه وضعش چنين است.

ج‌

- در فرض مذكور اگر در محلّ زندگى كه وطن پرسنل نيست قصد اقامت ده روزه كرده باشند و با اين قصد يك نماز چهار ركعتى تماما خوانده باشند بعد از اين، نماز در هر دو محلّ و بين دو محلّ تمام و روزه صحيح است، مادامى كه مجدّدا به مسافت شرعيّه مسافرت نكرده باشند و امّا اگر يك نماز چهار ركعتى تماما با قصد اقامت به جا نياورده باشند تا سفر طول نكشيده نماز قصر است و روزه صحيح نيست و بعد از صدق طول سفر نماز تمام و روزه صحيح است.

س 41

- اين جانب فردى هستم دانشجو كه از شهرستان اراك جهت تحصيل به تهران آمده‌ام و نظر به اين كه محل تحصيل با منزلى كه در آن سكونت دارم‌