اسم الکتاب : مجمع الرسائل المؤلف : نجفی، محمد حسن الجزء : 1 صفحة : 524
جزئى مصالحه كند اما مالك مىتواند مبلغ داده شده را باز پس بگيرد ولى مقدار خمس بر ذمه او باقى خواهد ماند مگر آنكه وجه خمس را قبض كرده و سپس مصالحه كند به شرط آنكه قبض و مصالحه به روش صحيح صورت گيرد [1] كه اين حكم درباره رد مظالم نيز صادق است. (مسأله 1615): در اموال مجهول المالك و لقطهاى كه از پيدا كردن مالك آن مأيوس شوند مى توان مانند رد مظالم عمل نمود و بدون اذن مجتهد آنها را به فقرا داد هر چند احوط گرفتن اذن مجتهد است. (مسأله 1616): مالى كه از طريق مصالحه و يا هبه غير معوضه [2] و يا هبه معوضه و از طريق غير كسب بدست آمده باشد خمس ندارد. (مسأله 1617): اگر مال خمس داده شده اى با منافع كسب مخلوط شود بايد مقدار خمس داده شده را جدا نموده و خمس ما بقى را بپردازند. (مسأله 1618): جايز نيست شخص بدون اذن مجتهد خمس مال را بر ذمه بگيرد و در مال تصرف كند [3].
[1] ميرزاى شيرازى: در مصالحه تأمل است. محمد كاظم طباطبائى: حكم مذكور محل اشكال است و احتياط ترك نشود. محمد باقر شيرازى: موارد مختلف است، گاهى به دليل وضع بدهكار و شخصى كه خمس بر ذمه او مى باشد و يا بنا به دلائل ديگر اين عمل حسن شرعى دارد. [2] محقق خراسانى - محمد باقر شيرازى: در مصالحه و هبه احوط خمس است. [3] محمد باقر شيرازى: اما اگر آن را عزل و جدا نمايد قول به جواز تصرف در آن بدون اذن مجتهد خصوصا در صورت امكان عدم دسترسى به مجتهد و يا دشوار بودن آن بسيار قوى است.
اسم الکتاب : مجمع الرسائل المؤلف : نجفی، محمد حسن الجزء : 1 صفحة : 524