اسم الکتاب : مجمع الرسائل المؤلف : نجفی، محمد حسن الجزء : 1 صفحة : 525
(مسأله 1619): هرگاه شخصى عين مال خمس داده شده را در طى سال صرف مؤونه خود كند و در همان سال عوض آن را بدست آورد بايد احتياطا خمس آن را بدهد. (مسأله 1620): رعايت مساوات در دادن خمس به فقرا و سادات و ايتام و ابن السبيل لازم نيست بلكه مى توان تمام خمس را به هر يك از آنها داد [1]. (مسأله 1621): قبل از اخراج خمس از سود سال جارى مى توان قرض سال گذشته را پرداخت نمود. (مسأله 1622): هرگاه شخص بدون اذن مجتهد سهم امام (ع) را به سادات بدهد بايد بنابر احتياط [2] و قول اشهر دوباره آن را به مجتهد بدهد و يا با اذن او به مصرف برساند. (مسأله 1623): هرگاه شخصى پيش از تعلق خمس به خود مبلغى
[1] محمد باقر شيرازى: در تقسيم خمس و مساوات و اشتراك سادات و عدم آن بين فقهاء اسلام اختلاف است، شافعى (همانگونه كه شيخ الطائفه طوسى (قده) در كتاب خلاف بيان فرموده اند) تقسيم در خمس را هم مانند ارث لازم مىداند و مى گويد كه بايد به طريق " للذكر مثل حظ الأنثيين " بين تمام ذوى القرباى پيامبر اكرم (ص) در شرق و غرب عالم تقسيم گردد، وعده ديگرى از علماء اهل سنت قائل به لزوم تقسيم بطور مساوى به سادات اهل بلد و نزديك آن هستند و اين قول را هم شيخ طوسى نسبته به سهم سادات پذيرفتهاند و در هر حال اولى و احوط خصوصا در صورت ضرورتهاى اوليه، رعايت مساوات در پرداختن خمس و اشتراك سادات مى باشد كه تفصيل اين مسائل در محل ديگرى است. [2] محمد باقر شيرازى: اگر در اموالى كه شخص آنها را بدون اذن مجتهد به سادات و يا موارد ديگر داده است مطابق موازين شرع و رضاى امام (ع) عمل كرده باشد اعاده لازم نيست زيرا عمل او مانند عمل بى تقليد است كه در صورت تطابق آن با واقع غالبا حكم به صحت مى كنند و تفاوت بين اين دو عجيب است.
اسم الکتاب : مجمع الرسائل المؤلف : نجفی، محمد حسن الجزء : 1 صفحة : 525