و" حمد" براى توصيف او به صفات كماليه است، و" استغفار" در برابر نقصانها و تقصيرهاى بندگان است.

اين پيروزى بزرگ سبب شد كه افكار شرك‌آلود زدوده شود، كمال و جمال خداوند ظاهرتر گردد، و گم‌كرده‌راهان به سوى حق بازگردند.

اين فتح عظيم سبب شد كه افراد گمان نكنند خداوند يارانش را تنها مى‌گذارد (پاكى از اين نقص) و نيز بدانند كه خداوند بر انجام وعده‌هايش توانا است (موصوف بودن به اين كمال) و نيز بندگان به نقص خود در برابر عظمت او اعتراف كنند.

بعلاوه ممكن است به هنگام پيروزى واكنشهاى نامطلوبى در انسان پيدا شود و گرفتار" غرور و خود برتربينى" گردد، و يا در برابر دشمن دست به" انتقام‌جويى و تصفيه حساب شخصى" زند، اين سه دستور به او تعليم مى‌دهد كه در لحظه حساس پيروزى بياد صفات جلال و جمال خدا بيفتد، همه چيز را از او بداند، و در مقام استغفار برآيد تا هم غرور و غفلت او زايل گردد، و هم از انتقام‌جويى بر كنار ماند.

در پاسخ اين سؤال بايد گفت اين سرمشقى است براى همه امت زيرا:

اولا: در طول اين مبارزه طولانى كه سالهاى زيادى به طول انجاميد (حدود بيست سال) و مسلمانان روزهاى بسيار سخت و دردناكى را طى كردند، گاهى آن چنان حوادث پيچيده مى‌شد كه جانها به لب مى‌رسيد، و در افكار بعضى گمانهاى بدى در مورد وعده‌هاى الهى پيدا مى‌شد، همانگونه كه قرآن در مورد جنگ" احزاب" مى‌فرمايد: وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا