جالب اينكه در روايات اهل بيت عليهم السلام شديداً اين عقيده خرافى نفى شده و با تعبيرات كوبنده‌اى از معتقدين آن انتقاد گرديده است از جمله اينكه يكى از ياران معروف امام صادق عليه السلام به نام «هشام» مى‌گويد: نزد امام صادق عليه السلام بودم كه معاوية بن وهب (يكى ديگر از دوستان آن حضرت) وارد شد و گفت: اى فرزند پيامبر چه مى‌گوئى در مورد خبرى كه درباره رسول خدا صلى الله عليه و آله وارد شده كه او خداوند را ديد؟

به چه صورت ديد؟ و همچنين در خبر ديگرى كه از آن حضرت نقل شده كه مؤمنان در بهشت پروردگار خود را مى‌بينند، به چه شكل خواهند ديد؟!

امام صادق عليه السلام تبسم (تلخى) كرد و فرمود: اى معاوية بن وهب! چقدر زشت است كه انسان هفتاد، هشتاد سال عمر كند، در ملك خدا زندگى نمايد و نعمت او را بخورد، اما او را درست نشناسد، اى معاويه! پيامبر صلى الله عليه و آله هرگز خداوند را با اين چشم مشاهده نكرد، مشاهده بر دو گونه است مشاهده با چشم دل و مشاهده با چشم ظاهر، هر كس مشاهده با چشم دل را بگويد درست گفته و هركس مشاهده با چشم ظاهر را بگويد دروغ گفته و به خدا و آيات او كافر شده است، زيرا پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس خدا را شبيه خلق بداند كافر است‌ [1].

و در روايت ديگرى كه در كتاب توحيد صدوق از اسماعيل بن فضل نقل شده مى‌گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم آيا خدا در قيامت ديده مى‌شود؟ فرمود: منزه است خداوند از چنين چيزى و بسيار منزه است ... ان الابصار لا تدرك الا ما له لون و الكيفية و اللَّه خالق الالوان و الكيفيات: « «چشمها نمى‌بيند جز چيزهائى را كه رنگ و كيفيتى دارند در حالى كه خداوند آفريننده رنگها و كيفيت‌ها است» [2]

جالب اينكه در اين حديث مخصوصاً روى كلمه «لون» (رنگ) تكيه شده و امروز اين مطلب برما روشن است كه خود جسم هرگز ديده نمى‌شود، بلكه همواره رنگ آن ديده مى‌شود، و اگر جسمى هيچ گونه رنگ نداشته باشد هرگز ديده نخواهد شد. [3]

[1]- معانى الاخبار بنا به نقل الميزان جلد 8 صفحه 268.

[2]- نور الثقلين جلد اول صفحه 753.

[3]- تفسير نمونه 5/ 381