177- آيا خاموش شدن منظومه شمسى و ستارگان در آستانه قيامت با علم روز هماهنگ است؟

در سوره تكوير آيات اول در رابطه با مسأله رستاخيز مى‌خوانيم: «إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ ...» (در آن هنگام كه خورشيد در هم پيچيده شود و در آن هنگام كه ستارگان بى‌فروغ شوند)

با توجه به اين آيات اين سؤال مطرح مى‌شود كه آيا خاموش شدن خورشيد و ...

با علم روز هماهنگ است؟

قبل از هر چه بايد بدانيم خورشيد اين كانون حياتبخش منظومه ما گرچه نسبت به ستارگان آسمان ستاره متوسطى است ولى در حد ذات خود و نسبت به كره زمين فوق العاده عظيم است، طبق بررسى دانشمندان حجم آن‌ يك ميليون و سيصد هزار مرتبه‌ از زمين بزرگتر است! منتها چون فاصله‌اى در حدود يكصد و پنجاه ميليون كيلومتر با ما دارد به اندازه فعلى ديده مى‌شود.

براى تجسم عظمت و وسعت خورشيد همين اندازه كافى است كه اگر كره ماه و زمين را با همين فاصله‌اى كه الان بين آنها وجود دارد به داخل خورشيد منتقل كنيم ماه به آسانى مى‌تواند دور زمين بگردد بى‌آنكه از سطح خورشيد خارج شود!

حرارت سطح خورشيد را بالغ بر شش هزار درجه سانتيگراد! و حرارت عمق آن را بالغ بر چند ميليون درجه مى‌دانند!!!

هرگاه بخواهيم وزن خورشيد را بر حسب تن بيان كنيم بايد عدد [2] را بنويسيم و بيست و هفت صفر پهلوى آن بگذاريم (يعنى دو ميليارد ميليارد ميليارد تن)!