175- آيا داستان اصحاب كهف با علم روز سازگار است؟

در مورد خواب طولانى خفتگان شهر افسوس (اصحاب كهف) كه ساليان درازى بطول انجاميده ممكن است افرادى ترديد كنند و آن را با موازين علمى سازگار ندانند و لذا در رديف «اسطوره‌ها و افسانه‌ها» فرض كنند زيرا:

اولا: چنين عمر طولانى چند صدساله براى افراد بيدار بعيد است تا چه رسد به افراد خواب!

ثانياً: اگر قبول كنيم كه در بيدارى چنين عمرى امكان‌پذير است براى كسى كه در خواب باشد امكان ندارد، زيرا مشكل غذا و آب پيش مى‌آيد كه چگونه ممكن است انسانى در چنان مدتى بدون غذا و آب زنده بماند، و اگر براى هر روز فرضاً يك كيلو غذا و يك ليتر آب در نظر بگيريم براى عمر اصحاب كهف بيش از يكصد تن غذا و يكصد هزار ليتر آب لازم است كه ذخيره كردن آن در خود بدن معنى ندارد.

ثالثاً: اگر از همه اينها صرف نظر كنيم باز اين اشكال پيش مى‌آيد كه ماندن بدن در شرايط يكنواخت، براى چنان مدت طولانى، به ارگانيزم آن صدمه مى‌زند، ضايعات فراوانى بار خواهد آورد.

اين ايرادها ممكن است در بدو نظر بن‌بستها و موانع غير قابل عبورى بر سر راه اين مسأله مجسم كند، در حالى كه چنين نيست زيرا:

اولا: مسأله عمر درازمدت، يك مسأله غير علمى نيست، چه اينكه مى‌دانيم طول عمر هيچ موجود زنده‌اى- از نظر علمى- ميزان ثابت و معينى ندارد كه با فرا رسيدن آن مرگ حتمى باشد.